Week tien

Zondag 16 September
Itepela/Lichinga

Na het ontbijt praten Aldenice en ik met Sicilia over de engelse taal. Sicilia vind het een grappige taal en wil graag wat woorden leren.
Om negen uur begint de kerk. Vandaag is het bij Geraldo op zijn terein. De groep is maar klein want veel gemeenteleden zijn in Lichinga voor de seminar over unjagu.
De aanbidding wordt opgevolgd door een preek over vergeving. Het gaat over het stukje dat de koning een persoon zijn schulden vergeeft maar die persoon vergeeft vervolgens niet iemand anders zijn schulden. Dat is natuurlijk niet eerlijk.
Na de dienst is het wachten tot Frank arriveert met het grootste gedeelte van de gemeenteleden die naar de seminar waren. Ondertussen speel ik met Ariel bananagrams!
Als Frank er is nodigt Geraldo iedereen die vertrekt uit voor een maaltijd. De chilenen, Ariel, Frank en ik genieten van de uitgebreide maaltijd.
Aangekomen in Lichinga laden we onze spullen uit en brengen deze naar onze kamers. Ik slaap met Sergio en Christian op één kamer. Er staan twee stapelbedden in, er is geen stroom en de douche en toilet zijn buiten. De toilet is een gat in de grond met een schutting er om heen, de douche is bijna hetzelfde alleen dan zonder gat in de grond.
's avonds brullen de stereosystemen van de buren weer keihard over de wijken. Als ik met mijn ouders telefoneer moet ik mijn best doen om hen te verstaan door al die herrie.
De stichting word deze maand officieel! Dat is goed nieuws! Er is nog veel meer goed nieuws maar daarvoor kan je beter een kopje koffie drinken bij mijn ouders!
In het pikkedonker loop ik naar het huis van Frank en Sandra. Zij spelen Carcasonne met Alline. Frank is aan het mopperen, hij loopt achter met de punten op de dames.
Ik kom om even een aantal films op mijn drive te zetten zodat ik die kan kijken in Itepela. Frank heeft erg veel films dus kan ik nog kiezen ook!
Dan klinkt er gejuich! Frank is in zijn nopjes, hij heeft de dames verslagen met vierpunten verschil!
Ik vertrek weer naar het trainingscentrum en stop nog even in de keuken. Daar wordt nog gekookt en het is er gezellig. Na een kort babbeltje met Ismael en Santos ga ik naar bed.
Sergio en Christian hebben de reserve sleutel bij Dinis opgehaald want ik had het origineel mee. Normaal slapen ze nog niet zo vroeg, blijkbaar was de reis erg vermoeiend voor ze.
Ik heb een stapelbed voor mij alleen, ik besluit onderop te slapen. De slaapzak is warm en midden in de nacht besluit ik het ding open te ritsen en het als deken te gebruiken. Dan voel ik iets nats, het matras is nat! Blijkbaar heeft een kindje van Mustafa, een gemeentelid uit Itepela dat voor ons in deze kamer verbleef, in bed geplast!
Ik wil de heren niet wakker maken dus ik besluit het matras deze nacht niet te wisselen met het bed boven mij. Het muskieten net naar boven verplaatsen maakt ook veel lawaai. Dan maar de slaapzak weer dichtritsen, het is erg heet maar ten minste droog!


Maandag 17 September
Lichinga

Na een brakke nacht is het tijd om op te staan. Het ontbijt is in het huis van Dinis en samen met de chilenen eet ik een paar broodjes. Pedro heeft boter en pindakaas achtergelaten voor mij, ik deel deze met de chilenen.
Daarna even een korte wandeling richting het huis van Frank en Sandra.
Het is Frank zijn inkoop dag, we gaan langs diverse winkels en markten. Frank moet ook nog een aantal dingen regelen in de stad.
In de middag ontvang ik van Sieghardt en Angela een donatie voor materialen voor de meubelmakerschool, super lief!
Frank en ik gaan naar de immigratiedienst, daar vertellen ze dat ik mijn visum niet met zestigdagen kan verlengen. Er zijn drie opties vertelt de man. Optie een is niet verlengen, optie twee is met dertigdagen verlengen en optie drie is dat hij overlegt met zijn baas of het mogelijk is om een uitzondering te maken.
Wij gaan voor optie drie, de baas is natuurlijk in een bespreking en we moeten morgen middag terugkomen voor het antwoord.
De meubelmakerschool heeft nog veel materialen nodig en Frank wil helpen deze materialen te vinden. Voor het laatst zijn er een aantal rolmaten verdwenen van de school. Nu ben ik niet zo'n voorstander van rolmaten in verband met de afwijkingen die het geeft tijdens het meten. Ik wil graag een aantal duimstokken kopen voor de leerlingen. Volgens Pedro zijn die niet te krijgen in Lichinga, maar ik ben eigenwijs en wil het toch graag proberen. Frank en ik gaan alle kraampjes op de markt af en ook bezoeken we diverse winkels, overal krijgen we nee te horen. Wel heb ik ondertussen een extra schaaf gekocht voor de school! Op naar de winkel die goede lijmtangen verkoopt. Helaas heeft hij ze nog niet binnen gekregen. Maar de beste man heeft wel kleine duimstokken! En meter lang, precies wat ik zocht! We kopen er ook een aantal beitels nummer tien en blokhaken. De man kent Frank erg goed en vind het mooi om te horen dat er een meubelmakerschool is in Itepela en hij geeft korting! Altijd welkom!
Terug op de basis schrijf ik verder aan de blog want ik heb een flinke achterstand!
De avond is gezellig met alle chilenen!

Dinsdag 18 September
Lichinga

Na het ontbijt wandel ik naar het huis van Frank en Sandra. Frank is al op pad. De Stijlen van de laatste deur zijn onbruikbaar en de timmerman zou deze graag vervangen willen hebben. Jaja Frank en Sandra hebben de smaak te pakken en de deuren voor in hun huis worden gemaakt! Ondertussen speel ik met Judah, Sandra is druk met haar website, ze heeft eindelijk een stabiele connectie!
Als Frank terug komt is hij niet blij, de zagerij die de timmerman aanbevelende heeft de nieuwe stijlen verkeerd gemaakt en deze zijn niet bruikbaar voor de deur. Frank haalt nieuw hout en brengt het naar de voor hem bekende zagerij, daar betaald hij iets meer maar leveren ze in ieder geval vakwerk af.
Dan vertrekken we naar de immigratiedienst. Daar vertellen ze dat ik mijn visum niet kan verlengen met zestigdagen, alleen maar met dertigdagen. Frank doet nog zijn best om toch zestig dagen te krijgen maar daar wordt verder niet op ingegaan.
Jan en Bonnie zijn er ook, zij moeten de verblijfsvergunning van Bonnie verlengen. Bonnie woont nu tien jaar in Mozambique en dat betekent dat ze nu een vergunning mag voor vijf jaar in plaats van een jaar. Maar zelfs na een rekensom blijft de dienst voet bij stuk dat ze nog één jaar een verblijfsvergunning van een jaar moet hebben. En dat terwijl ze hier al tien jaar woont. Uiteindelijk betalen ze maar weer voor een jaar, volgend jaar beter.
De man vertelt Frank en mij dat de brief nu niet meer klopt, er staat zestig dagen in maar het worden nu dertig dagen. De brief moet aangepast worden, in Nederland lekker simpel maar hier niet. We moeten de stad weer helemaal door naar het huis van Frank en Sandra, de generator bijvullen met benzine en het oliepijl controleren en vervolgens aanzwengelen, op de laptop de brief aanpassen en printen, de generator weer opbergen, naar het huis van Dinis voor een handtekening en stempel en dan de stad weer door naar de immigratiedienst.
Daar weer wachten op onze beurt, diverse gesprekken voeren en een formulier kopen. Frank vult dit formulier in voor mij want als je een foutje maakt moet je weer een nieuw formulier kopen. Ik moet dan een flink bedrag betalen voor het visum. Een man wenkt ons mee te komen en we volgen hem naar een kantoortje. Daar worden mijn vingerafdrukken in het systeem gezet en maakt hij een digitale pasfoto. Veel werk voor een extra stempeltje! De man zegt dat het overmorgen klaar is. Frank vertelt hem dat ik snel weer naar Itepela wil en vraagt of het morgen niet kan. De man denkt na en verzoekt ons morgen in de middag nog eens langs te komen om te kijken of het af is.
Frank heeft het helemaal gehad met zijn dag. Hij pikt Sandra op, zij is bij het kinderspeel-twee-uurtje. Veel zendeling kinderen spelen dan met elkaar bij iemand thuis. Jan is er ook, ik vertel hem over mijn plannen om volgend jaar voor langere tijd in Itepela te blijven en hij vind dat een goed plan. Altijd leuk om te horen!
Op de terug weg koopt Frank brood en vergeet dat ik en Aline ook nog brood nodig hebben. Thuis rent hij gelijk naar bed, hij is gesloopt.
Voor het middag eten komt hij er weer uit. Hij is aan het mopperen over het visum. Hij heeft het helemaal gehad met de immigratie dienst.
Frank heeft nog veel administratiewerk te doen, ik besluit te werken aan mijn blog, want deze is nog steeds niet af! Ik laat mijn ipad op via solar maar alle energie gaat gelijk op aan het gebruik. Aan het einde van de dag heb ik minder accu vermogen dan ik had! Ik heb zeer veel getypt deze middag!
Tegen de avond heb ik nog net genoeg stroom om een paar mails te beantwoorden. Ik ga weer naar het huis van Frank en Sandra om te vragen of ze vanavond een generator laten draaien. Ik heb mazzel want dat is het plan, morgen heb ik weer een opgeladen ipad!


Woensdag 19 September
Lichinga

Deze morgen is er een meeting van het team van Lichinga.
De chilenen zijn druk bezig met het wassen van hun kleding, het is hun laatste dag in Mozambique! Morgen vliegen ze in de ochtend weer terug naar Chile.
Het duitse echtpaar Sieghardt en Angela zijn samen met Aline en Mendez, druk bezig om het schoolgebouw in het trainingscentrum af te werken. Ik werk weer verder aan deze blog want dan ben ik weer helemaal bij! Met een lekker muziekje erbij en heerlijk in de schaduw, ontspanning!
Het middag eten wordt door de chilenen voorbereid, ze maken rijst met doperwten.
Na het middag eten willen Christian en Sergio weten wat voor stad Almere is.
Ze vinden het maar wat bijzonder dat het mogelijk is om een stad op de zeebodem te bouwen doormiddel van dijken en gemalen. Sergio wil dat graag nog eens met eigen ogen zien.
In de middag bezoeken we de boerderij van Jan. Het is altijd leuk om weer even de tour te doen over zijn erf om te kijken wat voor projecten hij nu heeft lopen.
Jan met zijn auto en Orlando met zijn auto halen de Chilenen en mij op om naar de boerderij te gaan. Jan en Bonnie ontvangen ons zeer gastvrij. Na de thee geeft Jan de tour over zijn terrein. Hij laat zijn stallen met koeien zien, de plaats waar ze houtbewerking doen, zijn planten kwekerij en ook zijn koffiebomen die nog heel klein zijn. Jan heeft het er maar druk mee!


Donderdag 20 September
Lichinga/Itepela

Sergio en Christian zijn druk aan het inpakken als ik wakker wordt door hun gerommel. Vandaag vertrekt het chileense team.
Na het ontbijt loop ik naar het huis van Frank en Sandra, een paar honderd meter van het trainingscentrum vandaan.
Frank vertelt dat hij deze morgen al langs is geweest bij de immigratie en dat mijn visa al klaar is. Maar ze konden het niet mee geven omdat hij het bonnetje niet bij zich had.
Na een kop thee gaan Sandra en ik naar de stad. Eerst gaan we naar de immigratie dienst, nu heb ik eindelijk mijn paspoort terug! Ze hebben me een visa gegeven voor dertig dagen, dat zijn dertig dagen te weinig maar altijd beter dan niet verlengen!
Sandra moet nog wat inkopen doen, dat komt goed uit want dat moet ik ook.
Sandra koopt tegels voor het trainingscentrum en we laden ze daar uit. Dan zien we dat Ariel ook in Lichinga is, dat komt voor mij erg goed uit!
Ariel vertelt dat één van de studenten van de timmerschool weer terug moest naar Lichinga omdat hij zijn vader en zijn oom verloren heeft. Zij heeft hem naar zijn familie gebracht.
Dinis en Balbina nodigen ons uit om te blijven eten. Na het eten gaan we naar het huis van Frank en Sandra om dag te zeggen en om mijn spullen op te halen die ik daar heb liggen.
Ariel moet een aantal mensen spreken die haar kunnen uitleggen hoe ze haar Amerikaans rijbewijs kan omzetten naar een Mozambikaans rijbewijs. Het proces blijkt erg complex te zijn maar ze zal het toch moeten doen omdat er een tijdslimiet zit aan het rijden met een buitenlands rijbewijs.
Als ze alle informatie heeft die ze nodig heeft gaan we weer terug naar het huis van Dinis en Balbina om hen gedag te zeggen en mijn spullen in te laden.
Dan gaan we weer terug naar Itepela.
Het voelt weer als thuis om terug in Itepela te zijn. Als we alles hebben uitgeladen en ik iedereen hallo heb gezegd, is het tijd voor een douche. Het oranje stof kleeft enorm en droogt de huid uit waardoor ik pijnlijke oogleden krijg, een douche is een uitkomst!


Vrijdag 21 September
Itepela

Na een goede nachtrust is het tijd voor het ontbijt en daarna om les te geven.
Pedro doet de ochtend bijbelstudie, hij gaat door met het onderwerp dat de chilenen hebben behandeld en brengt het dichterbij de mensen door het toe te passen in hun cultuur en dagelijks leven.
De meest studenten, ook de nieuwe, hebben de hamer zo goed als af. In het weekend mogen ze er verder aan werken. Alle studenten zijn aan de slag met het maken van de kleine tafel. Het precies op maat schaven blijkt een hele uitdaging te zijn!
De hele dag ben ik zoet met het beoordelen van hun werk, zonder mijn toestemming mogen ze niet verder werken aan het volgende onderdeel.
Aan het einde van de dag ga ik met Ariel mee naar het huis van Geraldo waar zij op het terrein woont. Zij kookt spaghetti en ik de de afwas na afloop. We doen aanbidding en praten over bijbelpassages die we recent hebben gelezen. Als afsluiter van de avond spelen we bananagram, zo leer ik weer nieuwe engelse woorden.
Omdat het donker is kan ik niet zonder begeleiding terug naar het huis van Pedro. Deze avond slaap ik in het gastenverblijf van Geraldo. Deze avond was een mooi begin van de Sabbat!

Zaterdag 22 September
Itepela

In de ochtend delen Ariel en ik onze blogs met elkaar. Het is interessant om dezelfde gebeurtenissen vanuit een ander standpunt te bekijken.
In de middag kijken we de film 'we bought a zoo'. Een erg leuke film over een vader die met zijn twee kinderen op zoek gaat naar een nieuw huis en uiteindelijk een dierentuin koopt. Echt een aanrader!
Na de film doen we nog een aantal spellen.
Als het bijna donker is help ik Ariel met het water geven van haar groententuin.
In het laatste licht vertrek ik weer naar het huis van Pedro en Aldenice.
Dit was een goede sabbat met veel rust en samen met God, dat is belangrijk.