Week zestien - Reisverslag uit Itepela, Mozambique van David Fischer - WaarBenJij.nu Week zestien - Reisverslag uit Itepela, Mozambique van David Fischer - WaarBenJij.nu

Week zestien

Door: David Fischer

Blijf op de hoogte en volg David

04 November 2012 | Mozambique, Itepela

Oei, de reis zit er al bijna op!
Maar niet getreurd, deze week is er weer leesvoer en ook volgende week zal er weer leesvoer zijn!
Mocht je mijn verslagen leuk en interessant vinden, laat dan een reactie achter! Dit geeft mij weer goede moed!
Ik zoek nog mensen die een donatie zouden willen doen om mij te ondersteunen in het werk dat ik doe. In januari zou ik hier graag willen wonen en mijn werk voortzetten van de afgelopen maanden! Maar dat gaat niet zonder de nodige financiën, God zegt dat Hij zal voorzien! Spreekt Hij tot je hart om iets te geven, doe dan een donatie! Spreekt Hij niet tot je om iets aan mij te geven, maak je dan geen zorgen en maak dan alstublieft niets over, want dan is je geld ergens anders in Gods koninkrijk nodig!
Meer informatie nodig over donaties? Schrijf mij aan op facebook of spreek even met mijn ouders!


Zondag 28 Oktober
Itepela

Na het ontbijt, wat bestaat uit twee spiegeleieren op brood, tomaat op brood en een broodje pindakaas, kijk ik wat Pedro aan het doen is. Hij werkt met de grote schaafmachine. Onlangs heb ik hem uitgelegd hoe hij dat apparaat het meest optimaal kan gebruiken. Vandaag doet hij dat, met een grote grijns kijkt hij mij aan: hij is trots dat hij nu de planken met grote precisie kan bewerken.
Om negen uur begint de dienst maar bijna niemand is op tijd aanwezig, zoals gewoonlijk. Pas halverwege de aanbidding komen de mensen binnen. Vandaag spreekt toch Mustafa. Na afloop bidt de hele gemeente voor de unyago.
Aldenice heeft een heerlijke spaghetti klaar gemaakt iedereen geniet van het feestmaal. Iedereen? Nee niet iedereen, Pedro moppert, hij lust geen spaghetti! Hij had liever chima!
Vandaag heb ik een hele lijst met emails die ik moet beantwoorden en ook mijn blog moet vandaag geupload worden en deze is nog niet af!
Halverwege heb ik geen beltegoed meer en kan ik geen gebruik maken van het internet.
Omdat je hier niet zomaar beltegoed kan kopen in een winkel maar moet weten naar welk hutje je moet om de persoon te vinden die het wel verkoopt, kan ik het niet zelf kopen.
Ik vraag Pedro of hij dat voor mij kan regelen. Hij is druk in gesprek met een aantal mannen dus ik zal even moeten wachten. Ondertussen werk ik offline verder. Na een paar uur kijk ik weer even bij Pedro, hij was het alweer vergeten! Nu is hij weer druk met dingen regelen en ik zal weer even moeten wachten. Na een paar uur kom ik weer bij Pedro en natuurlijk was hij het weer vergeten. Nu stuurt hij Pedrito er op uit om beltegoed te kopen. Als hij terug is, stop ik de simkaart in mijn telefoon om uptegraden maar de telefoon meldt dat de upgradecode die ik invoer niet geldig is. Ik leen Pesro zijn telefoon en gelukkig doet deze het wel! Nu kan ik weer gebruik maken van het internet.
Net voor het avondeten gaan Pedro, Pedrito en ik naar Mustafa.
Hij heeft ons uitgenodigd om te komen eten. Zijn vrouw heeft heerlijke chima met kleine gedroogde gezouten visjes voor ons klaar gemaakt. Ik houd het bij de chima en de overige heren genieten van de vis. Tijdens de maaltijd vertelt Mustafa dat hij over mij heeft gedroomd. Mustafa heeft vaak dromen over andere mensen. Hij vertelt dat ik heel erg groot was en boven alle hutten uitstak. En ik riep Mustafa naar mij toe. Als hij daar aankomt, ziet hij drie vrouwen staan en een man. Ik vertel hem dat hij deze man moet vertellen over Christus en dat het woord van God kracht is en dingen kan creëren. Aansluitend zing ik een lied en toen werd Mustafa wakker.
Na het bezoek aan Mustafa krijg ik van Aldenice nog een kom soep, super lief!


Maandag 29 Oktober
Itepela

Deze morgen begint een studie reeks van vier dagen over Jezus de verlosser. Pedro heeft Ariël gevraagd om deze studies voor te breiden.
Ariël neemt het punt van Genesis dat God een verlosser zal zenden en knoopt dit aan de geboorte van Jezus. Aan het einde vraagt ze of de studenten voorbeelden weten over de wonderen die Jezus gedaan heeft. Het is wonderbaarlijk hoeveel de studenten er kunnen noemen!
Na de studie is het tijd voor de school. Van het weekend heeft Amido alles al gelijmd maar het is niet mooi vierkant zoals het moet zijn. Vandaag leer ik hem hoe hij de lijm los kan weken. Samen zitten we bij een pot kokend water, de studenten roepen dat Amido zo op een toverdokter lijkt! Iedereen ligt in een deuk. Aan het einde van de dag heeft Amido alle onderdelen weer los.
Ariël pikt een gesprek op dat de studenten onderling hebben. Ze praten over dat Nederland en Duitsland goed kunnen voetballen dat is alles wat ze kennen. Amerika heeft een sterk leger en valt overal ter wereld landen binnen zoals in Irak, dat is alles wat ze weten over Amerika. Ariël vind jammer dat Amerika zo'n reputatie heeft en niet door heeft dat veel mensen alleen deze informatie krijgen.
Tijdens het avond eten vertelt Pedro over de jongen Samuel, de zoon van de zieke vrouw die naar het ziekenhuis moest. De jongen heeft in zijn moeders afwezigheid al haar bezittingen verkocht samen met zijn broer. Toen hij hoorde dat de gemeente geld had ingezameld voor de vrouw zodat ze eten kon kopen in het ziekenhuis, is hij met de fiets dertig kilometer naar het ziekenhuis gefietst om zijn moeder te smeken het geld af te staan omdat zijn broer en hij hongerlijden.
De broers werken beiden voor Pedro en krijgen goed betaald: de heren kunnen helemaal geen honger leiden! Toen Pedro dit hoorde heeft hij hen verteld dat ze geen loon ontvangen totdat ze alle eigendommen van hun moeder weer terug hebben gebracht. Ook krijgen de heren geen nieuw werk aangeboden totdat hun moeder de spullen weer terug heeft.


Dinsdag 30 Oktober
Itepela

De Bijbelstudie die deze morgen door Ariël gegeven wordt, gaat over de verloren zoon. De studenten luisteren aandachtig en Pedro laat de studenten aan het einde het verhaal na spelen door middel van een stukje drama. De studenten hebben de grootste lol en begrijpen het verhaal.
Mijn theorieles gaat over het bevestigen van het tafelblad en hoe daarbij rekening te houden met de werking van het hout. Daarna leg ik ze uit hoe ze een scharnier moeten monteren.
Na elk punt vraag ik om feedback en of ze nog vragen hebben. De studenten letten ook bij mijn lessen goed op!
Tijdens het middageten hoor ik het verhaal over de oudste dochter van familie Kambe. Zij is seksverslaafd en sliep met zeer veel mannen, ze nodigde zelfs haar vader uit om met haar te slapen. Gelukkig deed meneer Kambe dat niet. Dit alles maakte dat ze verzocht werd dit gebied te verlaten en ergens anders een woning moest zoeken. Gisteren hebben haar ouders haar opgehaald omdat ze ziek is. Ze lieten haar bij de twee jonge meisjes, die in de unyago hut wonen, slapen. De unyago hut is niet toegankelijk voor buitenstaanders en zeker niet voor niet christenen. Aldenice is zeer teleurgesteld in de acties van mevrouw Kambe. Vanavond zal er dan ook een bijeenkomst zijn van de kerk waar deze situatie in besproken zal worden.
Deze middag ben ik weer zeer druk met het controleren van het werk van de studenten.
Aan het einde van de schooldag bidden Ariël en ik gezamenlijk in de kerk.
Als iedereen weer naar zijn huis is gegaan, heeft Pedro ook weer rust. Hij wil met mij samen kijken naar een stuk land waar ik een huis zal kunnen bouwen.
In de schemer kijken we naar een stuk land; dat werkt natuurlijk niet. Maar Pedro wil graag even een stuk door het donker lopen.
Er is bliksem aan de horizon, heel veel bliksem. Het lijkt op een kapotte gloeilamp die steeds een flits geeft en waar je automatisch naar kijkt.
Na het avond eten ga ik naar mijn huisje en Pedro gaat naar de vergadering


Woensdag 31 Oktober
Itepela

Voordat de Bijbelstudie begint, nemen we tijd voor gebed om te bidden voor Frank en Sandra.
Ariël spreekt over de schaapskooi, hoe wij de schapen zijn en Jezus de goede herder.
Na het verhaal is er weer plaats voor drama. Ook nu weer leven de studenten helemaal op en vinden het fantastisch om toneel te spelen. De vergelijking wordt zo ook veel duidelijker en na de controlevragen blijkt dat de studenten het verhaal goed kennen en begrepen hebben.
Na de studie gaan de studenten weer aan de slag met het project, het maken van een kleine tafel of nachtkastje. Afhankelijk van hun progressie van het maken van hun hamer hebben de studenten van mij de tekeningen gekregen voor het maken van, een kleine tafel voor beginners of het nachtkastje voor gevorderde.
Tijdens de school krijgt Ariël de vraag van Bernardo wat de bijbel bedoelt met dat wij als kinderen moeten zijn. Dit is niet alleen een goede vraag, het is ook iets wat niet besproken is tijdens de Bijbelstudies. Bernardo leest zelfstandig de bijbel! Dat is goed nieuws!
Na het middageten ga ik met Pedro er op uit om te kijken naar land waar ik eventueel een huis kan bouwen. Met Pedro door het dorp lopen betekent van het ene hutje naar de andere. Hier kun je niet zomaar langs een hutje lopen, dat is onbeleefd! Je moet even zitten en een babbeltje maken. De mensen vragen hoe het gaat met je vrouw, moeder, vader, broers, zussen, opa en oma. Na vele hutjes komen we aan de rand van het dorp. Daar lopen we een heel eind van het dorp af, maar overal zijn velden van de locale bewoners en daar kan dus geen huis gebouwd worden. We besluiten ergens anders te gaan kijken: een stuk verder op in het dorp waar ik een beeld over had ontvangen.
Het is nabij het locale voetbalveld. We stoppen bij het huisje naast het voetbalveld. Daar woont een zeer gerespecteerd moslimleider. Als Pedro met hem in gesprek raakt, blijkt dat deze man het gebied bezit waar we willen kijken. De man wil het ons graag laten zien maar ik moet Pedro er op wijzen dat we al vier uur aan het wandelen zijn en dat we nog terug moeten, wat natuurlijk meer huisbezoeken betekent! Dan zal het al donker zijn als we terug komen. Ondertussen start er een voetbalwedstrijd, er komt heel veel publiek kijken!
Iemand heeft zelfs een vuvuzela en maakt dat het publiek enthousiast wordt.
Op de terugweg moeten we natuurlijk praatjes maken met de vele mensen die naar het voetbal gaan. Ook stoppen we bij een aantal hutjes die fruit verkopen. Daar begroet ik ook de mensen en deze reageren heel positief, waar een paar woorden in stammentaal al niet goed voor kunnen zijn!


Donderdag 1 November
Itepela

Deze morgen is er weer een dienst en Ariël is de spreker vandaag. De afgelopen dagen heeft ze een studie gegeven en vandaag is de afsluiting. Ze spreekt over de drie kruizen, die ook gezien kunnen worden als drie wegen. De weg van Jezus, de weg van de zondaar die zijn leven op het laatst aan Jezus toewijdt en de weg van de zondaar die zelfs met zijn laatste adem Jezus nog bespotte.
Na de dienst spreken de betrokkenen van de unyago over het eindfeest. De meningen zijn verdeeld en aan het einde denkt ieder na wat het beste idee is, zondag komen ze er op terug.
De studenten zijn niet aanwezig bij de vergadering over de unyago, zij zijn alweer aan het werk gegaan toen de dienst over was. Pedrito let niet goed op en schiet uit met zijn beitel. hij snijd zich diep in zijn hand aan de kant van zijn duim. Gelijk loopt iemand met hem naar de ziekenpost toe. Daar vertellen ze hem dat de wond op een plek zit die niet goed gehecht kan worden en dat ze hem alleen een verband kunnen geven. Hij krijgt een verband en pijnstillers mee.
In de middag is er de gebruikelijke bijeenkomst van het team. Deze bijeenkomst bidden voor team zaken zoals bijvoorbeeld voor Frank en Sandra!
Als de bijeenkomst voorbij is blijf ik bij Ariël, we hebben al een tijdje geen bananagrams gespeeld dus het is de hoogste tijd! Als het bijna donker is sta ik op het punt te vertrekken maar dan begint het plots keihard te regenen, uiteraard heb ik geen jas mee dus er zit niets anders op dan te wachten. Net over zevenen stopt het met regenen maar het is al super donker buiten. Er zijn geen unyago feesten in de buurt dus ik waag het er op om alleen in de nacht over straat te gaan. Als ik bij het huis van Pedro en Aldenice aan kom is alles al dicht, zij gaan meestal om half acht naar bed. Ik zie nog een licht in de keuken branden dus ik besluit op het raak te tikken. Aldenice is nog wakker en zij doet de deur open. Als ik binnen stap begint het weer heel hard te regenen. Pedro slaapt al. Aldenice geeft mij nog wat te eten, want ik heb deze avond nog niets gegeten! Na het eten neem ik mijn beddengoed mee wat binnen hing te drogen; gelukkig dat Aldenice nog wakkerwas, anders had ik geen beddengoed!
Dan ga ik naar mijn huisje, het is bedtijd!


Vrijdag 2 November
Itepela

Vandaag is het heel fris, een van de weinige keren dat ik besluit een vest aan te trekken.
Deze morgen bakt Aldenice weer pannenkoeken voor het ontbijt.
Samen met Pedro help ik de studenten op weg die denken dat ze klaar zijn om te lijmen. Allemaal moeten ze de verbindingen controleren want veel verbindingen zijn te los of erg scheef. Deze delen zullen ze opnieuw moeten maken.
Rond elf uur vertrekt Pedro naar Lichinga, hij wil afscheid nemen van zijn andere zus die tijdelijk ook in Lichinga is, maar weer terug gaat naar huis. Ook moet hij nog diverse dingen regelen en boodschappen doen. Hij gaat samen met Bakar, want Bakar heeft een brommer! Bakar heeft inmiddels het project al afgerond en heeft een mooi nachtkastje gemaakt.
Als Aldenice weer terug is van het lesgeven in de christelijke unyago vraag ik of Ariël kan blijven eten. Zij vindt het goed. We eten spaghetti en er is genoeg!
Normaal begint de school om twee uur, maar aangezien Ariël op dreef is begint ze alweer om één uur.
Om vier uur gaan Ariël en ik naar haar huis; ik had mijn tas in de middag al gepakt! Uiteraard moeten we een aantal potjes bananagrams spelen, we kunnen niet meer zonder! Daarna aanbidden we de Heer met lofzang en gitaarspel, aansluitend bidden we samen.
Ariël maakt een heerlijke pasta als avondeten. Na het eten kijken we een aantal afleveringen van de Robin Hood-serie en hebben onze gebruikelijke goede gesprekken.

Zaterdag 3 November
Itepela

Om vijf uur is het licht van de zon zo fel dat ik er wakker van word. Ik draai mij nog eens om, maar de zon is zo fel dat ik niet in slaap val. Als ik naar het huis van Ariël loop, hoor ik dat zij ook al wakker is. Zij maakt muffins voor het ontbijt en ik doe wat systeemonderhoud aan haar laptop. Na het ontbijt kijken we samen weer een aantal episodes van Robin Hood. Voor het middagmaal maakt Ariël een mix van geraspte aardappelen en ei.Terwijl ze dat klaar maakt vertaal en vertel ik haar mijn blog. Een goede training voor mij om Nederlands direct te vertalen naar het Engels en hebben we een mooie tijd samen!


  • 04 November 2012 - 15:27

    Rainer:

    Ola David,

    bijna niet te geloven hoe mensen of beter gezegd familie met elkaar omgaat in Mozambique. Goed van Pedro om de broers op deze manier aan te pakken. Wij verheugen ons al op 16 november. Hier brengen wij alles in gereedheid, voor als jullie komen. Als er iets is, laat het even weten. Ook hier in Nederland krijgen jullie het druk, er zijn zoveel mensen, die jullie graag willen zien en spreken. Doe ook de groeten aan Ariel.

    Gods zegen
    Paps

  • 04 November 2012 - 18:51

    Klaudia:

    dank je wel weer voor je verslag David.
    Wat gaat de tijd snel zeg. Ik begrijp uit je vaders reactie dat Ariël met je mee komt naar Nederland? Wat leuk. Ik wens jullie veel zegen toe en een goede reis, Groeten, Klaudia<><

  • 04 November 2012 - 19:49

    Nadia:

    Hoi David,

    Leuk om zo snel na je vorige blog weer een blog van je te lezen:). Leuk om te lezen dat je drama gebruikt om de verhalen uit de bijbelstudies te verwerken! Ik doe het vaak met de kinderdienst en de kinderen vinden het ook altijd super leuk! Ook echt gaaf om te lezen dat ze de verhalen ook echt begrijpen!
    Veel zegen en geniet van je laatste paar dagen!

    Groetjes,
    Nadia

  • 04 November 2012 - 19:59

    Lieko En Rinske Helmus:

    Hallo David,

    biddend op zoek naar een stuk grond om aan te kopen en om een huis op te bouwen en te gaan wonen! Een geloofsavontuur. Hier in Almere is Mark Zeldenrust met eenzelfde avontuur bezig. Je stellen onder de leiding van de Heilige Geest is beste beslissing die je kunt nemen. Hij kent jouw juiste plek! En in Pedro heb je ook de juiste raadgever.
    We zien uit naar jouw verlof.


  • 04 November 2012 - 20:05

    Lieko En Rinske:

    ...ging iets te snel.
    PS Jouw vader schrijft in de wij-vorm.
    Kun je dat wat toelichten?
    L&R

  • 04 November 2012 - 21:50

    Servie:

    Hallo David en Ariel

    Ik schrijf jullie nu maar beide aan, want jullie vormen nu toch een team.( of niet)
    Ik verheug mij er weer op om je ( jullie) weer te zien.
    Het was voor de leerlingen daar, een leerzame week geweest, je kunt toch wel uit de verslagen op maken dat ze beter hun best doen en het allemaal wat serieuzer nemen.
    Vindt dit heel bemoedigend.
    Wat een opgave als je lopend door het dorp gaat, dat er zo vele bezoeken moeten plaats vinden.
    Je hebt er een dagtaak aan, maar aan de ander kant is dat ook positief om zo een relatie met de bevolking te krijgen.
    De droom die er over jou is gedroomd spreekt wel boekdelen erg mooi om dit te horen.
    Het zal voor jou ook een beeld geven hoe God je ziet David wauw
    Het geeft ook voor de stichting El-Chai een enorme bemoediging om zo'n broeder in ons midden te hebben en te mogen steunen.
    God gaat je voorzien in zijn plan die hij met je leven heeft en als ik zie hoe het al vorm gaat krijgen, kunnen we alleen maar dankbaar zijn.
    Waar ik ook naar uit kijk is je verlof in Nederland en ben Benieuwd hoe Ariel het gaat ervaren.
    Zoals ik het van je vader begrepen heb gaan jullie het erg druk krijgen.
    Voorlopig zit je nog twee weken daar waarin nog veel gaat gebeuren.
    Ik hoop dat er snel uitsluitsel gaat komen waar je, je toekomstige huisje gaat krijgen.
    Ik zegen jullie weer voor deze aankomende week en dat de Almachtige weer krachtig door jullie heen gaat werken.
    Mvg Servie Gby!!!

  • 04 November 2012 - 22:07

    Sigrid:

    Hey Daaf,

    Geniet je van de regen, na de warmte? Heeft de school een waterdicht dak?
    Ziet het onweer daar er anders uit dan bij ons?
    Arme Amido, kon hij de hele dag bezig gaan, om de lijm weer los te weken: dat was een behoorlijk leermoment voor alle studenten, lijkt me. Je kunt je "past-ongeveer" tafeltje dan wel vastlijmen, maar ook dat kan uit elkaar en dan kun je 't alsnog veranderen in "past-precies"! Heb je deze groep in het nieuwe seizoen weer, of komen er dan anderen?
    Laten we bidden in het vertrouwen dat God voorziet in de tickets voor Pedro en Aldenice, zodat ze naar Brazilië kunnen, om nog wat tijd te kunnen doorbrengen met haar moeder en ze afscheid kunnen nemen van haar..
    Heerlijk, dat je goed bent thuisgekomen, zo in het donker!
    David, geniet van je laatste weken en de vorderingen van je studenten, ik kijk uit naar je verlof en met mij, verschillende anderen!!

    Veel liefs, dikke knuf en Zijn Shalom toe gebeden,
    Mamma

  • 04 November 2012 - 22:14

    Eran:

    Broertje!!

    Mooi om je verhalen weer te lezen! Ze worden wel steeds korter hé? Haha!
    Maar tof om te lezen dat de mensen de kerkdiensten onthouden! Dat ze het echt kunnen herinneren! Want ik kan mij herinneren dat je ooit schreef ze echt geen idee hadden waar het over gegaan was aan het einde van de dienst..

    En wat bizar van de twee broers, een goed inkomen hebben, en wanneer je moeder ziek is verkoop je gewoon alles van haar.. Ik vind dat Pedro een goede beslissing heeft genomen, en ik hoop dat die twee hier iets van kunnen leren.

    En als je een stuk land krijgt wat aan het voetbalveld vast zit.. Dan kom ik zeker een keertje langs haha!
    Ze spelen wel gewoon met schoenen aan hé? Want ik ga niet zonder!

    Ik kijk uit om je weer te kunnen zien, en Ariël te mogen ontmoeten!
    Je krijgt ook de groeten van Henk Nennie, die kwam ik tegen op Brainstorm;)

    Tot over iets minder dan twee weekjes!

    Gods zegen,

    Eran

  • 04 November 2012 - 22:16

    Rinske Helmus-Deutekom:

    Hoi David,

    ik vind het verbluffend hoe er altijd weer voor jou gekookt wordt!
    Big hug voor jou!

    Rinske

  • 05 November 2012 - 12:25

    Suzanne:

    Stelletje bananagram verslaafden!!!! Kennen jullie WEER niet zonder!!! Ow, ow owwww!!!!!!!!

    En ik krijg trek van al die pannenkoeken!!! Al dat pannenkoekgebak!! Wil ook pannekoeken bakken!!!
    Goh... Dus jullie/ jij komt/komen samen naar Nederland?!! Bijzonder.... Dus jullie zijn nu officieel een stelletje?!! HA HaHAAA!!! Heel mooi joh!!

    Ook leuk en goed voor je ouders!!! Kunnen ze Ariël ook nog wat beter leren kennen en dan kunnen jullie elkaar ook NOG beter leren kennen!! Op een andere plek, in een andere cultuur en een andere situatie!!! Meestal zie je dan toch weer andere en nieuwe ( verrassende ) dingen/ eigenschappen van elkaar!! Leuk en spannend!!

    Ben je nog van plan om weer zo'n dia voorstelling te geven?!!, als je/jullie weer in Nederland bent/zijn? Ben wel benieuwd naar al die fotootjes en verhalen...

  • 07 November 2012 - 19:30

    Sander:

    Fijn dat je beddengoed niet buiten maar binnen hing!

    Groetjes,

    Sander

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

David

Actief sinds 15 Juni 2011
Verslag gelezen: 623
Totaal aantal bezoekers 38186

Voorgaande reizen:

08 September 2013 - 08 November 2013

David is weer in Mozambique

20 Juni 2011 - 21 Augustus 2011

Meubels in Mozambique

18 Juli 2012 - 30 November -0001

De houtbewerker in Mozambique

Landen bezocht: