Week vier

Zet je maar schrap want mijn verslag voor deze week telt meer dan 6000 woorden! De vorige zaten gemiddeld rond de 4500, dus deze week net even meer lees plezier.

Voor meer info over wie is wie kijk eens op:
http://www.franksandra.nl/very-important-people/


Zondag namiddag/avond 5 augustus
Lichinga

De generator was gelukkig snel klaar en Frank en ik halen het op. Aangekomen bij het huisje blijkt me man er weer niet te zijn, maar we mogen de generator wel mee nemen. Frank wil graag nog wat uitleg hebben over het probleem en hoe het in vervolg voorkomen kan worden, dus gaan we opzoek naar de monteur. Zijn vrouw helpt zoeken en gaat langs diverse hutjes om te vragen of hij daar is. Nergens is de man te vinden, misschien bij het voetbal toernooi verder op? Ook daar is de man niet te vinden. Op de terugweg, vlak bij het huisje komt een vriend van hem voorbij en verteld dat hij op de plek is waar we hem de vorige keer ook hadden gevonden. Frank en ik nemen de generator mee en zoeken de monteur op. Als we hem op die locatie treffen zegt Frank tegen hem dat hij even mee moet om te testen of alles goed is. De man vind het een goed idee en springt achter in.
Toen kwam de grote test. De generator ging aan maar weer kwam er geen stroom. De monteur pakt twee lossen stroom draden bind er een gloeilamp aan en stopt de draden in het stopcontact van de generator. Er gebeurd niets. Hij stopt een draad in het gaatje voor de aarde (Australisch stopcontact) en de lamp begint te branden. De monteur zegt dat de stekker verkeerd is en hij pakt een tang om de stekker te veranderen. Frank kon hem nog net op tijd tegen houden! Typisch Mozambikaans, de monteur heeft de draden van het stop contact niet verwisseld maar de stekker heeft de verkeerde vorm. Op verzoek maakt de man het stop contact los. Tijdens het geknutsel van de man zag ik al hoe de draden moesten lopen, ik probeerde nog een hint te geven maar die werd niet aangenomen. Na veel proberen van de man kreeg hij het voor elkaar om één van de twee contacten goed te krijgen. Hij schroeft alles weer dicht. De monteur is erg goed in zijn werk, hij kan heel erg goed sleutelen aan motoren, maar van kabels aansluiten heeft hij niet zo veel van op gestoken. Ik vraag Frank of ik straks nog even de draden goed mag aansluiten als hij de man weer naar huis brengt. Anders is het een beetje gemeen voor die man.
Als ze uit het zicht zijn maak ik het stopcontact nog even open en doe alle draden even goed. Zie zo nu zijn er weer twee werkende contacten!
De generator draait echt super, het heeft veel meer vermogen dan voorheen en kan alles, dus ook de waterpomp, makkelijk aan.
Na een paar uurtjes draaien gaat de generator plots weer uit, de benzine is al op!
Nu de machine op volle toeren draait neemt hij ook meer benzine natuurlijk! Ik heb de schroef voor de stationair al in de middag gezien en kan het zo instellen dat het minder toeren maakt en dus iets zuiniger is.



Maandag 6 Augustus
Lichinga

Het is maandag dus dat houd in dat Frank boodschappen gaat doen! En ik ga maar al te graag mee!
We gaan eerst naar de bank om geld te pinnen. Als Frank aan de beurt is bij de Standard Bank blijkt de automaat geen geld te hebben. We gaan naar binnen om het te melden maar helaas wordt de automaat niet gelijk gevuld. We gaan naar de Millenium Bim. Van de vier automaten zijn er twee buiten bedrijf en ééntje waar op je alleen saldo kan checken. Dan blijft er nog één automaat over en er staan ongeveer tien mensen voor ons. Uit eindelijk duurt het driekwartier voordat Frank geld kan pinnen! Gelukkig maakt de automaat dit keer wel verbinding met de Rabobank. Ik sta achter Frank en probeer mijn geluk bij de Millenium Bim. Vorige keer pakte deze bankautomaat mijn kaart wel maar had het geen connectie met de Rabobank. Jackpot! Deze automaat geeft mij wel geld! Eindelijk heb ik wat contant geld, dat maakt alles zoveel makkelijker!
Tegen over de bank staat een stadion, ik vraag Frank wat het is. Frank verteld dat het een stadion is waar basketbal gespeeld wordt en ook inlineskate hockey gespeeld kan worden. Het stadion is vrij toegankelijk en er spelen veel kinderen. Frank vervolgd zijn verhaal, hij verteld dat de plaatselijke overheid enorm trots was op het stadion en ze besloten een feestelijke opening te organiseren. Maar de leveranciers voor de feest hebben nooit geld gekregen.
Het blijft apart die Mozambikaanse markten en winkels. Veel producten moet je echt zoeken, niet iedereen verkoopt bijvoorbeeld jam of champignons. Er is maar één die champignons verkoopt en weer een ander verkoopt jam. Gelukkig weet Frank ondertussen welke winkel wat verkoopt en gaan we langs diverse markten en kleine winkels.
Frank moet onder andere een boekje met doordruk papier hebben om bonnetjes te kunnen maken. Op de markt is een stalletje die bureauartikelen verkoopt, de verkoper heeft maar er maar één en Frank moet er twee hebben. Hij koopt de ene en we gaan naar een winkel een stuk verderop in de stad. Eenmaal bij de winkel, wat een soort copycenter is, rekent Frank naast een pak nietjes en tape ook een bonnenboekje af. De winkelbediende zegt het boekje zo te halen en helpt de volgende klant. En de volgende klant ook, en die er na, en er na. De winkelbediende blijft maar zeggen dat ze het zo haalt maar het duurt enige tijd. Maar dan blijkt dat het op is! De indische baas die al die tijd buiten bij de open deur staat te kijken, met zijn handen in zijn zakken en commentaar gevend op twee Mozambikaanse medewerkers die zich helemaal in het zweet werken met grote zware dozen, hoort dat de bonnenboekjes op zijn. Hij zegt tegen Frank dat hij ze nog achter heeft liggen en de man maakt een gebaar van achter dit winkeltje. Frank volgt hem en de man zegt dat Frank achter hem aan moet rijden. De Indiër rijd een flink stuk dwars door de stad. En parkeert zijn auto. Frank volgt de man en uit eindelijk heeft Frank zijn tweede boekje!
We stoppen nog even bij een grote apotheek voor medicijnen maar die heeft het niet op voorraad en zo moet Frank weer de halve stad door om naar een andere apotheek te gaan. Gelukkig heeft die het wel en kunnen we de inkoopreis weer voortzetten.
We hebben alles kunnen krijgen en gaan weer naar het huis van Frank en Sandra.
Daar ga ik weer verder met het paneel van de deur. Er zitten nog een aantal fijne krassen in die ik er uit wil schaven. Maar helaas gaat er iets mis. De elektrische schaaf neem te veel hout weg op het midden van het paneel! Nu zit er een diepe kuil in het paneel.
Dat wordt en nieuwe maken.
Als het donker wordt doet Frank de generator aan. Maar het apparaat gaat gelijk weer uit en start ook niet meer op. Frank belt gelijk de monteur. De monteur heeft gelukkig tijd en Frank haalt hem gelijk op. Na wat sleutelen haalt de man de zekering voor het olie pijl los en de generator gaat aan. De monteur zegt dat het oliepeil te laag is. Ze vullen de olie bij en de generator draait weer! Naast benzine neemt de generator nu ook een flinke slop olie als het draait.
Frank brengt de monteur weer naar huis en Sandra en ik genieten van de stroom. De waterpomp draait, de telefoons krijgen weer stroom, de laptop en ipad laden op en ook de huis telefoon, met accu die Frank en Sandra van internet voorziet.
Maar zodra Frank terug komt begint de generator rare stoten te geven. De generator draait met horten en stoten. De uitlaat gloeit zelfs een beetje. We draaien de stationair een stuk lager en hopen dat het goed komt. De generator draait weer redelijk stabiel. Een kwartier later klopt de nachtwaker op de deur. Hij zegt dat de generator roodgloeiend is en er komen vlammen uit de uitlaat! Frank zet de generator maar uit en baalt van het feit dat er toch altijd weer wat is met de generator.
Vorig jaar waren er ook al problemen met de generator. Frank hoopte dat hij ooit ook een generator van het merk Honda kon krijgen. Dat merk heeft de beste reputatie en degene die zo'n Honda hier in Lichinga hebben, hebben nooit problemen met de generator!
Nu hebben Frank en Sandra een Honda, maar de generator problemen gaan gewoon door! Diverse monteurs hebben er al naar gekeken en steeds zijn het problemen die niet aan het gebruik van de machine ligt maar puur van slijtage!
We eten onze broodjes in het donker. Judah wil er graag muziek bij! Frank pakt zijn gitaar en speelt wat aanbidding. Daar ontspannen we allemaal weer wat van!


Dinsdag 7 Augustus
Lichinga

Om half acht beginnen we weer! Sieghardt en Frank gaan weer verder met het dek. Ik begin weer met volle moet een nieuw paneel te maken voor de deur. Het is zoeken naar de juiste planken. Het hout moet er mooi uit zien, ik moet niet te veel verlies hebben want dat is zonde van het hout en het liefst moet het hout ook nog recht zijn. Al met al een klus op zich om het juiste hout voor het paneel uit te zoeken.
Angela schildert de de houten platen voor het verlaagd plafond in de badkamers wit.
En Sandra maakt een hartige taart die bijna geheel gevuld is met groenten uit eigen tuin! Heerlijk! Iedereen geniet dan ook ten volle van de hartige taart in de middag!
Frank en Sieghardt hebben dwarsbalken nodig voor het dek, ik ga mee naar de plek waar ze hout verkopen. Frank wil graag even kijken bij een zagerij in de stad. Hij rijd naar de plaats toe, maar er staat helemaal niets meer het hele terrein is leeg! Frank vraagt een passant of de zagerij nog ergens in de buurt is. De man verteld dat de zagerij in de buurt van de boerderij is. Die boerderij kennen we wel, dat is de boerderij van Jan! Eenmaal in de buurt van de boerderij vraagt Frank nog eens aan een voetganger naar de zagerij. De man verteld dat er één is bij de dam. De dam is aan het einde van de weg waar we rijden. De dam houd het water tegen waardoor er een meer is ontstaan die gebruikt wordt voor drinkwater. Bij de dam aangekomen vraagt Frank weer een voorbijganger naar de zagerij. De man zegt dat de zagerij in het bos is vlak bij de controlepost. De controlepost is aan het einde van de weg bij de rand van het bos en heeft als doel illegale houtkap tegen te gaan. Bij de controlepost vraagt Frank een passant naar de zagerij. De man verteld dat het in het bos is, als de weg in twee splitst moet je de weg nemen die naar boven gaat.
Zo gezegd zo gedaan! Frank rijd de berg op. En hoe hoger we komen hoe kleiner de kans wordt dat er ook daadwerkelijk een zagerij is. We komen op een punt waar Frank de vorige keer dat hij daar was niet verder kon. Nu is er een bulldozer over de weg gereden. De weg is redelijk glad met hier en daar een diepe kuil. Nu we toch halverwege de berg zijn willen we eigenlijk wel zien wat er boven op staat. Vanuit de tuin bij Frank en Sandra kan je de berg zien, boven op de berg staat een wit gebouwtje dat goed zichtbaar is als de zon er op schijnt. Het is een kappelletje dat vroeger waarschijnlijk heel mooi was, maar nu redelijk toe is aan wat onderhoud. Achter de kapel staat een antenne en een hutje van de bewaker. Ik vermoed dat hij de antenne bewaakt aangezien de mensen hier nogal dol op metaal zijn. Zo zijn hier ook diverse bruggen waar de railing mist. Het uitzicht vanaf de berg is prachtig, het is ook één van de hoogste in de regio!
Maar helaas moeten we ook weer verder, want we zijn natuurlijk nog steeds opzoek naar de zagerij!
De weg naar beneden is niet zonder risico. De weg is glad en dat in combinatie met zacht zand maakt dat de auto kan schuiven. Ook is er natuurlijk geen railing. Wel heeft de bulldozer inhammen gemaakt waar je, als de remmen het niet doen, in kan rijden.
Maar Frank is al een doorgewinterde automobilist (het is hier nu winter en tevens droogte seizoen wat veel zachtzand veroorzaakt) en we komen veilig en wel beneden aan bij de twee splitsing.
Frank neemt de andere weg, het is een enorm slechte weg met hele diepe kuilen en hoge bulten. Het is heel veel stuurwerk om alles te ontwijken. Frank vraagt nog eens aan een voorbijganger naar de zagerij. De man zegt dat er heel veel zijn als we rechtdoor gaan.
We gaan uiteraard rechtdoor want nu willen we ook zo'n zagerij zien! Frank zegt dat we geen hout gaan kopen daar omdat de weg zo enorm slecht is. Het hout moet namelijk op het dak vervoerd worden en dat met die hobbels en kuilen is geen goed idee. Aangekomen bij een twee splitsing lijkt de rechter straat meer bereden dan de linker. We besluiten het meest begaande pad te nemen. En al heel snel zien we een enorme zaag staan met heel wat mensen er om heen. Met de hand worden hele dennenbomen van vijf a zes meter op de zaag tafel gelegd. Dan word de zaag aangezet en duwen een paar man de boom over de zaag. Aan de andere kant van de zaag staat iemand met een grote plank en wiggen. Hij slaat de wiggen met de plank in de zaag snede, dat voorkomt dat de zaag klem slaat. Na de wiggenmepper komt de man de de wiggen er uit haalt en ze terug geeft aan de wiggenmepper. Dan komen nog de mannen die trekken aan de inmiddels twee halve bomen. Het is een hele klus om zo'n boom in stukken te krijgen!
We rijden nog een stukje verder en vinden nog een mobiele zagerij en nog één en nog één! Naast elke zaag ligt een enorme berg zaagsel en stapels met balken.
Na al dit moois gezien te hebben is het tijd om terug te gaan. Frank kent nog een plaats waar ze balken verkopen in de stad.
Na de hele slechte weg en het hele eind terug gereden te hebben zijn we weer in de stad.
Frank rijd een terrein op en voilà hele stapels met hout liggen daar!
Frank twijfelt of hij er zestien of twintig moet kopen. Ik zie dat er behoorlijk wat zwakke punten in diverse balken zitten en zeg dat het beter is om twintig te nemen omdat je dan nog kan uitzoeken tijdens het bouwen. En er moeten sowieso balken gebruikt worden voor het hekwerk rond om het dek, dus wat overblijft kan weer daarvoor gebruikt worden.
Als alles boven op de auto ligt en alles goed is vastgebonden vraagt Frank nog om een plastic zakje. De verkoper zegt: (vrij vertaald) 'Ach, natuurlijk!' en geeft er gelijk ééntje.
Het plastic zakje wordt achteraan de uitstekende balken geknoopt. Dat maakt het een stuk veiliger vind de politie hier!
Bij het huis van Frank en Sandra aangekomen laden we alles uit, of beter gezegd, laden we alles af! Frank is heel nieuwsgierig hoe het er uit komt te zien en dus leggen we alle balken alvast op het frame van het dek.
Het ziet er mooi uit en ik klim er vast op om een proefrondje te lopen!


Woensdag 8 augustus
Lichinga

Judah is al om vier uur wakker en dus Frank ook! Frank gaat maar een film kijken.
Om half acht zijn Sieghardt en Angela er weer. Sieghardt en ik gaan bezig met het dek. Ik markeer alle zwakke stukken op de balken met rood potlood. Sieghardt puzzelt met de balken zodat alle zwakke punten ondersteund worden. Zo zijn we toch weer een hele morgen zoet.
's middags krijgt Frank een email uit Nederland dat zijn laptop gerepareerd wordt onder service! Niet alleen Frank is hier erg blij mee maar ik ook! Frank zijn beeldscherm was kapot gegaan en hij heeft een nieuw los beeldscherm besteld bij dit bedrijf. Omdat ik vorig jaar ook een scherm voor hem in zijn laptop had gebouwd kreeg ik de eer dit dit jaar weer te doen. Nadat ik het scherm goed en wel had aangesloten ging de laptop niet meer aan! Het moederbord waarschijnlijk doorgebrand, dat is een flink kosten plaatje! Ik heb alles goed gedaan met inbouwen en wist bijna zeker dat het aan het nieuwe scherm lag. Helaas ging de laptop ook niet meer aan met het oude scherm. Frank heeft toen de laptop samen met het nieuwe scherm opgestuurd naar het bedrijf dat het scherm geleverd heeft. Het bedrijf melde dat het eigenlijk niet mogelijk is dat een scherm een moederbord stukmaakt en dat de fout waarschijnlijk bij mij lag aangezien ik het scherm heb ingebouwd. Maar het bedrijf zal een extern bedrijf de laptop laten onderzoeken. En natuurlijk is de uitkomst een grote opluchting, de reparatie kosten voor Frank zijn nul euro! Lag het toch aan het scherm en niet aan mij!
Het nieuwe paneel van de deur is gepaard (de uitgezochte planken, in de juiste nerfrichting tegen het krom trekken, met een mooie nerftekening neerleggen) en gelijmd. Nu is het tijd om het paneel te schaven zodat het één dikte heeft.
Na het schaven hebben Sieghardt en Angela alle twee één stroompunt nodig. Er zijn maar twee stroom punten op de generator dus besloot ik een andere klus op te nemen en de elektrische schaaf aan Angela te overhandigen.
Ik wil namelijk een een schraapstaal maken. Met een schraapstaal kan je hout weg schaven maar dan met hele kleine hoeveelheden. Frank heeft nog een oude zaag liggen, dat is precies het goede stuk staal wat ik nodig heb. Eerst probeer ik met een ijzerzaag drie rechthoeken uit het zaagblad te snijden maar de ijzerzaag blijft steeds steken bij iedere haal. Dan maar grof geweld, ik pak Frank zijn slijptol wel! De slijptol gaat met groot gemak door het staal heen en de drie plakken zijn heel snel gemaakt. Dan nog even afvlakken zodat ze naast één vlakke zijde nog drie andere hebben. Dan werk ik met een vijl de drie geslepen randen af zodat ze mooi glad zijn en niet in de hand snijden. De rug van de zaag is recht dus die zijde van het schraapstaal bewerk ik niet want dat wordt de schraap kant.
Het wordt al snel donker en het laatste schraapstaal bewerk ik in het donker met een zaklamp erbij. Frank vult buiten de olielampen en zet er in beide nieuwe lonten in.
De generator neemt naast een flinke slok benzine ook een flinke slok olie nu. Vanavond gaat de generator dan ook niet aan. Wel lekker stil zo zonder draaiende motor naast het huis.


Donderdag 9 Augustus
Lichinga

Om half acht beginnen we hier, dus ook vandaag natuurlijk weer. Ik zie in dat het maken van een nieuw paneel toch te veel tijd gaat kosten want Sieghardt en Angela hebben alle twee stroom nodig voor hun klussen en ook heeft Sieghardt de cirkelzaag nodig. Ik heb ook de cirkelzaag nodig maar dan moet ik die inbouwen in een zaagtafel, dat is een tijdrovende klus om de machine er zo in te krijgen dat het recht zaagt.
Ik besluit verder te werken aan het mislukte paneel maar daarvoor moet ik wel geslepen schraapstalen hebben.
De schraapstalen zijn goed gelukt gisteren, ze hebben diverse maten en zijn glad afgewerkt. Vandaag moet ik er een braam aanslijpen, die braam schraapt dan een krul van het hout af, net als een schaaf. Het is niet de makkelijkste klus om een schraapstaal te slijpen want het gaat vaak fout. En dan natuurlijk ook de eerste keer dat het fout gaat gaat, ik had niet lang genoeg met de slijpsteen geslepen waardoor de kant waar ik en braam wil maken nog te rond was. Je kan alleen een braam er aan krijgen als het mooi vierkant is.
Maar de tweede keer gaat het goed, nu heeft Frank drie werkende schraapstalen van diverse maten.
De de geslepen schraapstalen maak ik de glooiing in het paneel gladder, daardoor is het minder zichtbaar. De hele ochtend ben ik er mee zoet maar aan het einde kan Frank het niet meer in één oogopslag zien!
In de middag gaan Frank en ik er op uit om schroeven van zeven centimeter te zoeken.
Frank weet dat ze dat niet op de markt verkopen dus gaan we gelijk naar de Indiërs toe die wat vakhandels in de stad hebben. De Indiërs zijn vele malen duurder vergeleken met de markt maar zijn vaak de enige die bepaalde materialen hebben. Maar helaas hebben alle vier de winkels geen schroeven van zeven centimeter maar alleen maar kleinere. Dat gaat natuurlijk niet werken als je balken van zes en een half centimeter vast moet schroeven. Één winkel bied aan even te gaan zoeken voor Frank, ze zullen een sms sturen als ze iets gevinden hebben. Frank moet nog wat dingen van de markt hebben dus kijken we gelijk even naar lange schroeven, maar helaas zijn daar ook geen schroeven van zeven centimeter te krijgen. Op de markt komen we de monteur nog tegen van de generator, Frank maakt even een babbeltje met hem.
Frank en ik gaan nog even langs movitel om een pre-paid kaart te kopen voor mijn Ipad. Movitel is een nieuwe provider die naar horenzeggen ook in Itepela werkt, dat zou mij weer tienkilometer lopen sparen! Helaas is het blijkbaar allemaal erg gecompliceerd en besluit Frank morgen terug te komen samen met de Ipad, dan controleren we dan gelijk of het werkt want als je eenmaal de deur uit bent helpen de meeste bedrijven niet zo goed meer.
Bij Movitel komt Frank nog zijn leraar portugees tegen, ook daar moet hij natuurlijk even een babbeltje mee maken. De leraar vraagt of ik hem nog ken. Ik zeg dat hij mij een paar woordjes Portugees heeft geleerd vorig jaar, dat vond hij wel leuk om te horen.
Dan gaan we naar de bakker, daar komen we Orlando tegen en ook daar babbelen we even mee. Frank koopt bij de bakker fanta ananas! In de auto genieten we van onze fanta.
Als het op is brengt Frank de lege flessen terug. Eigenlijk mag je de fanta niet mee naar buiten nemen want dan krijgen ze de lege flessen misschien niet terug. Maar Frank komt er zo vaak dat hij dat wel mag.
Weer terug bij het huis van Frank en Sandra drinken we een bak koffie. Dan komt er plots bezoek, twee Zuid-Afrikaanse dames komen gezellig even langs met hun kinderen.
Na de koffie legt Sieghardt de laatste lootjes aan de dwars balken van het houten dek. Frank legt even een aantal planken op het dek om te kijken hoe het staat. Sandra klimt er gelijk op om te kijken wat het uitzicht vanaf daar is. Judah klimt er ook op en heeft al snel door dat hij er af kan springen en dat Amido hem dan opvangt.
Op zijn laatste tocht onder de planken door neemt Judah stiekem een hand zand mee, klimt naar boven en gooit het zand op de net, door Angela, geschilderde platen die daar liggen te drogen. Toen was het snel afgelopen met Judah zijn stage-dive.
Ismael en Debra hebben al gehoord dat het dek steeds meer vorm begint te krijgen en zij komen ook even langs om te kijken.
's avonds krijgt Frank een sms van de winkel die nog even zou zoeken naar de schroeven.
Ze kunnen er aan komen voor vijfenveertig meticai per schroef, dat is ongeveer één euro vijftig per stuk! Een beetje te prijzig voor één schroef!
Sieghardt en Frank hebben het schroef probleem trouwens al opgelost. Ze hebben gaten in de balken geboord en schroeven van zes centimeter gebruikt. Van die schroeven had Frank nog een aantal en Dinis had er ook nog een paar. Zo zitten de balken toch nog mooi vast op het frame.

Vrijdag 10 Augustus
Lichinga

Judah werd vanmorgen weer laat wakker voor zijn doen. Dus ik kon lekker door slapen tot half zeven. Want om half zeven is het al licht buiten en komen er ook steeds meer geluiden van de al vroeg actieve mensen buiten.
Om half acht zoeken Frank en ik de planken voor het dek uit. We bekijken elke plank en beoordelen of de plank geschikt is om door de schaafmachine te halen of dat het eerst door de midden moet omdat het te krom is. Tevens bekijken we welke breedte de planken hebben zodat Frank bij de machinale werkplaats in de stad kan doorgeven welke maten alle planken moeten krijgen want de planken moeten wel allemaal het zelfde voormaat hebben anders wordt het een hele grote puzzel. Natuurlijk is het ook mooier als alle planken dezelfde afmetingen hebben.
Als we vijftig planken in de auto hebben geladen is dat al redelijk zwaar voor de auto. Tevens is het hout dat Frank voor het dek heeft gekozen één van de zwaarste soorten hout die je hier kan krijgen en tevens één van de sterkste!
Ik moet achter in om de planken een beetje op de plak te houden. Frank, Sandra en Judah haan voorin.
In het midden van de stad, verstopt achter een groot hek dat op slot is, is de machinale werkplaats. Het is echt zo'n bedrijf dat je moet weten waar het is anders rijd je er zo voorbij.
We laden de planken uit en brengen ze naar de machines. Als we de ruimte binnen komen vliegen de houtspanen ons om de oren. Van een afzuiging hebben ze hier nog niet gehoord. Tevens is de vloer bezaaid met houtkrullen, snippers en spaanders, balken, planken en restanten. Dat je daar over kan vallen en in een machine kan vallen zal waarschijnlijk ook wel nieuw voor ze zijn. Ze hebben in ieder geval wel alle mooie machines staan, zo is er een vlaktebank, vandiktebank, freesbank, lintzaag, zaagtafel en een gaten frees. Ik vraag aan de man die alle orders aanneemt of ik een foto mag maken maar dat mocht niet. Waarschijnlijk heeft hij dan toch door dat de veiligheid niet in orde is?
Dan vervolgen we onze reis naar het huis van Victor en Lorri. Sandra wil hen even bezoeken en neemt Judah mee.
Frank en ik gaan weer terug naar zijn huis om de overige vierenveertig planken te halen.
Bij de werkplaats kijken Frank en ik nog even rond na het uitladen. Er is een project gaande voor een school, er staan vele schooltafels in de werkplaats. Je ziet dat ze snel gemaakt zijn, de afwerking is niet mooi en de stukken hout die gekozen zijn zijn niet mooi en vaak zitten er zwakke plekken in de poten. Schooltafels worden naar mijn idee nogal intensief gebruikt en moeten dus zeer stevig zijn, de meeste die daar stonden waren dat niet. Maar er worden in ieder geval schooltafels gemaakt, dat is natuurlijk ook al heel wat!
We kijken nog even verder op het terrein daar vinden we een hele grote lint zaag. Er voor is een rails met een kar er op, op die kar ligt een boomstam. Met een hendel kan de gene die de kar duwt de boomstam steeds dichter naar de zaag toe brengen. Een ander hout met een kwast en water de zaag koel en weer een ander pakt de afgesneden stukken op en brengt ze weg. Het proces ziet er mooi en fascinerend uit.
Frank moet in de stad nog even de telefoonrekening betalen en de autoverzekering regelen. Ik wacht in de auto en bekijk de mensen die allemaal voorbij lopen. Er lopen veel jongeren in groene broek en wit overhemd, die gaan naar school. Aan de overkant staat een jongen met een grote groene bak. Hij zet de bak schuin op de stoeprand zodat mensen er sneller in kijken, hijzelf hangt twee meter verderop tegen een muurtje aan. Steeds als iemand dichterbij komt om te kijken rent hij er heen. Hij verkoopt aardbeien en af en toe komt er iemand langs met interesse. Veel dames die redelijk eenvoudig gekleed zijn hebben interesse en vragen zo te zien naar de prijs. Ze praten nog even na en elke keer vertrekken de dames zonder aardbeien. Blijkbaar heeft hij een hoge prijs en is hij niet in voor onderhandelen. Zo te zien is zijn doelgroep de mensen die meer te besteden hebben. Regelmatig lopen er dames en heren in nette pakken voorbij, zij kopen behoorlijk veel aardbeien van hem. Na een half uur is zijn bak al weer leeg en vertrekt de jongen weer.
Als Frank alles geregeld heeft rijden we weer naar het huis van Victor om Sandra en Judah op te pikken.
Frank en Sandra zijn uitgenodigd door de twee Zuid-Afrikaanse echtparen om daar te lunchen.
Sieghardt, Angela en ik warmen de matappa en de rijst van gisteravond op.
Na het eten werkt Sieghardt weer verder aan het dek, hij vind het erg leuk en wil steeds weer verder gaan. Angela pakt de kwast weer op en schildert de platen voor de tweede keer. Ik zet de deur in elkaar en draai de grote lijmklemmen aan om te zien of de deur er een beetje netjes komt uit te zien als ik het ga lijmen. Er zijn geen grote kieren te zien en dus is de deur klaar om te lijmen!
Als ik de laatste verbindingen verlijm en de tangen aandraai komen Frank en Sandra weer thuis.
Frank wil er graag gelijk vandoor want hij weet niet hoe laat de machinale werkplaats sluit.
De rit brengt ons ook langs de winkel van Movitel, ik vraag Frank of we daar ook even voorbij kunnen aangezien ik door mijn credit heen ben en wel graag deze blog wil uploaden op zondag. Frank en ik sluiten in de rij aan bij de dame die, vorige keer toen we er waren, er erg veel verstand van bleek te hebben. Maar blijkbaar moet zij er van door, ze haast zich en geeft snel een overdracht aan haar collega om ons verder te helpen.
Maar helaas weet deze dame niet zo goed wat we willen. We kunnen namelijk kiezen tussen een dat bundel van één gigabyte voor zeshonderd meticai of een normale bel bundel voor zeshonderd. Frank vraagt of alles nu in orde is als we de kaart van de dame krijgen, na wat meer doorvragen klopt het toch nog niet en stopt de kaart weer in haar telefoon en typt er weer op los. Dan haalt ze hem er weer uit en zegt dat het nu klopt. We testen het in de ipad en het internet werkt. Maar we hebben nu een kaartje voor een belbundel. De dame zegt dat het eigenlijk niet uitmaakt welke je neemt, alles is evenduur en je krijgt er net zoveel data voor. Ik ben in ieder geval blij dat ik weer internet heb. Ik heb een mb meter app op de ipad dus ik kan zien of het ongeveer klopt wat ze verteld en anders zien ze me dan weer verschijnen.
We vertrekken snel verder naar de machinale werkplaats. Éénmaal voor het gesloten hek druk Frank even op de claxon. Er gebeurd helemaal niets. Frank gaat via de zijdeur even naar binnen om te kijken wat er aan de hand is. Dan komt hij de portier tegen, die was even op de wc en blijkbaar heeft niemand anders de sleutel.
Eenmaal binnen met de auto kunnen we het hout ophalen. Er loopt een man met een rekenmachine mee, hij berekent de prijs voor het bewerken. Dan moeten we hem volgen naar kantoor. Daar geeft hij de berekening af. Dan wordt er een officieel factuur gemaakt, frank moet zijn naam ook opgeven want dat komt er ook op.
Met de factuur en de juiste stempels kan het inladen beginnen. We laden alle planken dit keer in de auto, de auto zakt flink door door kan het goed hebben, de planken zijn immers een stuk dunner en smaller geworden, dus ook minder gewicht.
Dan nog de controle van de stempels door de portier, alles is in orde en we kogen verder rijden.
Als we weer veilig aangekomen zijn legt Frank gelijk weer een paar van die mooi op maat gemaakte en gladgeschaafde planken op her dek, het ziet er erg mooi uit!
Na het avond eten test ik het internet van Movitel. Wat een vooruitgang, het is wel tienkeer sneller dan het internet van Mcel, de provider die ik eerder had.
Sandra maakt de brief voor de overheid met het bericht dat ik bij hen verblijf. Het belangrijkste van die brief is dat er in staat dat Frank en Sandra garant staan voor de kosten die ontstaan als ik misschien hier overlijd, want dat wil de overheid niet betalen!

Zaterdag 11 Augustus
Lichinga

Om half acht begin ik met het bewerken van de deur. Hoewel de deur gelijmd os is het nog lang niet af! De deur moet nog op maat geschaafd worden, dat is nog veel werk. Ik schaaf de deur namelijk met de hand omdat ik dan beter voel of Het goed gaat, met de elektrische schaaf voel je dat niet en kan er zomaar een hoekje afschieten.
Ook de balken van het dek moeten geschaafd worden want ze zijn niet allemaal even dik. Sieghardt schaaft de balken met de elektrische schaaf bij. Van de zijkant kijk ik of alle balken even dik zijn en dat er niets meer uitsteekt.
Als dat af is is de bovenkant van het dek vlak genoeg voor de planken die er op komen.
Sieghardt gaat verder met de puntjes op de i voor het frame van het dek.
Frank is met Angela naar de markt, zij heeft nogal veel spullen nodig en dat is niet zo fijn om er zover mee te wandelen.
Ondertussen krijgt Sandra een telefoontje, er is iemand die moet bevallen en diegene kan niet meer naar het ziekenhuis wandelen want daarvoor is het al te laat.
Sandra belt snel Frank op. Frank en Angela racen naar de zwangere dame toe en brengen haar snel naar het ziekenhuis.
Anderhalf uur later krijgt Sandra een telefoontje dat het jongetje gezond en wel is geboren en dat het met de moeder ook goed gaat.
Frank en Angela hebben inmiddels alle inkopen gedaan, ze hebben ook jerrycans met oude olie gekocht om het frame van het dek mee te schilderen, dat is goed tegen de beestjes die hout eten. Maar helaas valt er een vier liter jerrycan om en schiet open. De vier liter verspreid zich snel door de achterbak (pick-up). Angela koopt een oud versleten shirt op de markt om de olie mee op te dweilen. Ze moest er nog flink voor afdingen om het lor mee te krijgen voor een prikkie. De koopman vroeg de normale prijs die ze hier hanteren voor sweatshirts, dat is natuurlijk niet eerlijk voor een zeer versleten shirt.
Maar het shirt bleek al gauw niet genoeg.
Frank is maar snel naar huis gereden. Daar hebben Frank en ik een lading zand in de achterbak gegooid en de olie in laten trekken. Daarna heb ik het nog twee keer gedaan om alle olie er uit te halen zodat Sieghardt, Angela en ik morgen weer achter in de auto kunnen naar de kerk.
Na de schoonmaak klus ga ik even bij Amido kijken. Hij is druk bezig geweest met het planten van zaden voor wortels en pompoen. Hij vind het leuk mij nieuwe woorden te leren, dus maak ik graag een praatje hem ook al is het heel omslachtig en met veel gebaren. Hij verteld dat hij uit een gezin van acht komt en dat zijn moeder zwanger is, althans als ik alles goed begrepen heb natuurlijk. Zo praten we nog even verder over zijn familie en dan over de plantjes die hij verzorgt. Dan komt er bezoek, aan de buik van de zendelinge te zien is het bezoek voor Sandra. De vrouw komt voor controle!
Later komt haar man er ook aan, ze hebben mooie verhalen te vertellen over wat God in hun leven doet en hoe ze gezegend worden. Het is erg leuk om naar hun verhalen te luisteren.
Sandra krijgt een telefoontje of ze naar het ziekenhuis wil komen om de pasgeborene en de moeder naar huis te brengen, natuurlijk vertrekt Sandra direct!
Als het schemert kijken Frank en ik of de deur past. Het kozijn loopt iets scheef dus moeten we de deur aanpassen zodat het past. Als het donker is geworden past de deur in het kozijn. Het is weer mooi geweest voor vandaag.
Bij het avond eten eet ik ook een kommetje, door Sandra zelfgemaakte, yoghurt! Heerlijk met banaan en honing hmmmm!