Week twee!

Maandag 27 juni
Vandaag kwam een spreker van de DTS, hij logeerd net als ik bij Frank en Sandra. Dus er is veel leven in huis :)
Frank vroeg of ik een tafel van de DTS wilde repareren, er was een poot afgebroken. Ik heb de poot er weer aan gekregen maar de kwaliteit van het meubel was zo slecht dat ik de tafel niet lang meer geef voor dat hij instort. Veel meubels worden zo slecht gemaakt hier, het is ook heel normaal dat er zo veel stuk gaat. Maar niemand die ze kan repareren.. Zo staat er ook een kapotte picknick tafel waar één latje stuk is gegaan, natuurlijk net het latje waar twee poten aan vast zitten en niemand die het kan maken dus staat het al weken scheef. Als ik weer even tijd heb zal ik even een nieuw latje maken en die er onder schroeven

Dinsdag 28 juni
Vandaag zijn twee andere poten van de zelfde tafel afgebroken. Het is een geleende tafel en men is er uiteraard niet blij mee, maar repareren lijkt mij niet meer de moeite waard. 
Samen met Frank heb ik de tweede tafel zo goed als afgemaakt. De poten zijn verbeterd, vergeleken met de eerste tafel, op mijn advies. Ben benieuwd welke tafel sterker is.

Woensdag 29 Juni
De gehele dag ren ik naar de wc, de drastische verandering van voedsel heeft zijn tol geeist. Kan niet uit huis ivm de afstand naar de wc :(
Doe sterk mijn best om veel vocht binnen te krijgen, hopen dat het morgen over is. De mensen van de DTS missen mij al en bidden voor mijn herstel.

Donderdag 30 juni
Voel mij nog steeds wat zwak maar ben al veel beter dan gisteren. Volgends Frank gebeurd het niet vaak dat mensen er zo snel weer bovenop zijn.
Samen met Frank ben ik weer verder gegaan met het bouwen van tafels voor de DTS. Helaas brak een las naad van de eerste tafel. Frank wist een paar plekken waar lassers zijn, dus in de auto op zoek naar lassers.
Tijdens het rijden kijk je uit naar een afdak waar twee mannen met een lasapparaat staan en daar moet je zijn. Geen borden met las-shop of iets dergelijks.
Franks koeienvanger op de auto en het scharnier van de moterkap moeten ook gelast worden, de mannen zetten hun 'ultra veilige' goedkope zonnebrillen op en gaan in hun shirtjes aan het werk. Lashandschoenen heb je ook niet nodig trouwens. In de stad heeft Frank voor mij geinformeerd naar een simkaart voor mijn Ipad maar helaas weet niemand hoe of wat.
Ik wilde graag wat meticais het geld hier en heb 200 euro mee om te wisselen. Bij de bank wezen ze 130 euro aan papier geld af omdat het gebruikt was, er zaten kleine scheurtjes in de biljetten. De centrale bank van mozambique weigert zulk geld en dus nemen de banken het niet aan. Toch appart, ze willen zeer graag euro's in het land omdat het goed is voor de economie maar ze weigeren zichtbaar gebruikte biljetten! Na allemaal papierwerk, twee handtekeningen en een kopie van mijn paspoort heb ik dan toch 70 euro weten om te ruilen naar ongeveer 2800 meticais.
Thuis aangekomen breekt ook de lasnaat van de tweede tafel, frank wilde dit keer niet naar het centrum maar wist nog wat lassers in de buurt.
Even balen dat de lasnaden zo snel breken maar gelukkig kan het relatief snel gerepareerd worden.
Aan het einde van de middag konden we de tafels in de blanke lak zetten, net voor zonsondergang waren we klaar! De zon gaat hier heel snel onder. Bij ons zou je zeggen het begint te schemeren maar hier betekend dat het in minder dan een half uurtje donker is.

Vrijdag 1 juli
Frank is ziek maar moet er toch op uit om de mensen van de DTS weg te brengen naar de omliggende dorpen om te evangeliseren. Daarna gingen Frank en Rachel eten kopen en mocht ik mee naar de markt.
Voorin de auto was vol, mocht ik achter in! Leuk om te zien, al die verbaasde gezichten van de mozambiqanen, een blanke man in de laadbak!
De markt is best druk. Veel verkopen de zelfde spullen maar blijkbaar werkt het. De sla wordt steeds besprenkt met water zodat het vers blijft en alles wordt verkocht in kleine hoeveelheden (voor de kleine portemonaie). Overal hangen touwtjes met rolletjes plasticzakjes bij de kraampjes, geen geld maar plastic zakjes hebben ze wel, echt veel! Mensen reageren gelijk op de camera die ik mee heb, allemaal willen ze op de foto maar ik ga lekker mijn eigen gang :)
Voor het avondeten waren Frank en Sandra aan de beurt, zij moesten 'nederlands' koken. Alles om een typische hollandsche maaltijd te maken is hier zo duur dat het niet te doen is binnen het gestelde budget. Nu maken ze Nasi met satesaus en 'hete eieren' ( de eieren zijn een recept van Sandra). Het was een flinke klus om het te bereiden zonder gaskookstel. Alles gaat op een gestookt vuur en als het klaar is moet het warm gehouden worden zodat het volgende op het vuur kan. Het eind resultaat viel ons iets tegen, het had beter gekund maar daarvoor waren andere(hier niet verkijgbare) kruiden nodig. Maar de studenten vonden het super lekker en daar gaat het om!
Frank heeft een zendeling ,die een iphone heeft, gevraagd hoe hij aan internet komt, nu blijkt de man een kaarten knipper in bezit te hebben die gewone simkaarten op maat maakt voor de iphone en dus ook de ipad! Samen hebben ze voor mij een kaartje gekocht en geprepareerd. Zaterdag heb ik dan eindlijk internet op mijn Ipad!

Zaterdag 2 juli
Frank is behoorlijk ziek. hij is tevens mijn begeleider hier, hij laat mij dingen zien, vertaalt het portugees en komt met ideeen om te doen. Helaas geen trips vandaag maar even rond kijken wat er gedaan kan worden. Victor, de leider van de DTS, kwam in de ochtend langs om te vragen of ik wilde helpen met het plaatsen van de deuren in het nieuwe gebouw. Het is een gebouwtje met één grote ruimte en twee toiletten. De aannemer wilde vooruit betaald worden om de materialen te kopen, dat heeft hij ook gedaan, met de helft van het geld. Met de rest heeft hij een hele mooie auto gekocht. Er loopt nu een rechtzaak tegen hem maar de vooruitzichten zijn dat het nog zeer lang op zich laat wachten. Eerst moet er iemand van de rechtbank komen kijken maar dat gaat niet zo snel hier. Het gebouw is dan ook niet klaar maar word wel al gebruikt. Nu moeten de studenten de tafels en stoelen steeds weer opruimen als ze klaar zijn, hierdoor slijten de meubels erg snel en gaat er veel stuk. Vandaar de deuren! Dan kan de boel op slot en staan de meubels er de volgende dag nog.
Gelukkig krijg ik hulp van Carlitos een student van de DTS. Hij heeft al vaker timmerwerk gedaan maar hij kan wel wat tips en tricks gebruiken. De deuren zijn er in allerlei verschillende maten, brede deuren, smalle deuren, lange en korte deuren. Niet één is het zelfde. We mogen zelf lekker puzzelen welke deur waar mag komen. In de voorkant moeten twee deuren komen die samen één deur doorgang vormen, één deur links en één deur rechts. Wij zouden in nederland twee gelijke deuren nemen, je raad het al, hier niet! We moeten één grote deur en één hele kleine deur plaatsen. Ik leer Carlitos hoe hij scharnieren in de deuren verzinkt en hoe hij deze op het kozijn moet plaatsen.
Ook leer ik hem omgaan met de Circelzaag ( stroom komt van de generator van de DTS) en de accuboormachine. Carlitos kan erg precies zagen met de circelzaag, kaarsrecht en precies! Hij heeft er echt gevoel voor.
Later zei hij tegen Sandra dat ik een goede 'proffesor' (leraar) ben, altijd leuk om te horen :)
's middags hadden Frank en Sandra een afspraak staan met Jan en Bonnie.
Jan is van oorsprong Nederlands maar heeft lang in Zuid Africa gewoond en vind het super leuk om weer even Nederlands te kunnen praten met iemand.
Ze hebben een enorm stuk grond waarop ze een boerderij hebben met melkvee. Ook kweken ze bomen, uiteindelijk om te kappen maar ook voor de vogels. Veel mozambiqanen eten vogels omdat ze niets anders te eten hebben, zeker als alle voorraden op zijn. Ook steken de mozambiqanen veel gras in brand, dit tegen de slangen en het is gelijk weer mooi kort. Dat dan de bomen met de nesten van de vogels ook in brand gaan is niet erg. Jan heeft een oude portugeze boerderij, klein maar erg mooi om te zien. Binnen in zijn er verschillende niveaus gemaakt, zo is de keuken laag en moet je één tree op naar de woonkamer, in de gang kan je een trede omhoog naar de slaapkamer en de badkamer en aan het einde van de gang kan je drie tredes omhoog naar de muziek kamer. Leuk en knus!
Jan leid twee oude mannen op tot meubelmaker. Hij heeft zelf geen opleiding maar heeft een oud handgemaakt bureau wat hij als leiddraad gebruikt. Grappig is dat in de andere werkstukken de zelfde verbindingen terug komen die ook in het bureau zijn gebruikt.
Leuk was dat ik Jan wat tips kon geven om lades te maken, gelijk liep hij naar het bureau toe om ze te controleren! Hij was blij verrast te zien dat deze ook in het bureau waren toegepast en dat het hem nog niet eerder was opgevallen.
Jan vertelde mij dat je een land kan herkennen aan wat ze maken, zo maken ze in zwitserland goede horloges, ze zijn erg percies en zo werkt de regering van het land zelf ook. In mozambique maken ze meubels waarvan de verbindingen scheef zijn, niet goed afgewerkt en veel speling hebben. De meubels gaan dan ook vaak stuk. De regering is net zo!
Naast koeien hebben ze twee honden (en ook puppies) en een everzwijn. Hoe ze aan het everzwijn komen is een heel verhaal maar een leuk weetje is het volgende: de Moslims hier vinden everzwijnen geen varkens want ze hebben te veel haar voor een varken. De Moslims eten deze zwijnen dan ook!
Jan heeft ook één grote zwarte stier, die mocht ik aaien. Frank heeft eens vliegles gekregen van die stier. Een zeer pijnlijke ervaring vertelde Frank. 
Het bezoek aan Jan en Bonnie sloten we af met gebed, super leuk om te doen!

Zondag 3 juli

Frank is nog steeds ziek, ver van huis gaan zit er niet in helaas.
Sandra wil graag een huiskring bezoeken, ik vind dat een goed idee wat geestelijk voedsel gaat er wel in! Het is een huiskring van australische zendelingen. Eerst wat bijgekletst met de man die mijn ipad op internet heeft gekregen, natuurlijk wilde hij gelijk de ipad2 zien en er wat mee spelen :)
Ook vond hij mijn fotos mooi, hij fotografeerd zelf ook veel en vroeg gelijk naar de camera. Vooral de lens op de camera vond hij super. (thx Eran!)
Toen was het tijd om te aanbidden, geheel zonder instrumentale begeleiding en dat was best mooi. Aansluitend een preek bekeken op dvd. Het ging over zending en er kwamen heel veel statestieken in voor. Bijvoorbeeld gaat van alle inkomsten voor zending van de kerken 1% naar de zending voor volken die nog nooit van Jezus gehoord hebben, de spreker wilde dat graag anders zien. 
In de bespreking die we achteraf deden kwam de vraag of zij ook zendelingen zijn die bij die 1% horen. Slecht één man wist dat de Yao ( de locale bevolking hier) officieel vallen onder nog niet bereikte bevolkingsgroepen. Dat geeft toch weer een speciaal gevoel om hier Jezus uit te dragen!
Na de kring heeft Sandra mij mee genomen naar een speelplaats midden in de stad. Het is hier heel bijzonder dat er een speelplaats is voor de kinderen. Maar wat ook bijzonder is, is dat er op de speelplaats een oud vliegtuig ligt. Nog niemand heeft mij kunnen vertellen waarom deze hier ligt. Wel een appart gezicht om een oud vliegtuig als speeltoestel te zien!
's avond hebben we de geleende generator aangedaan. Maar die is ook niet helemaal inorde en ging na een kwartier weer uit. Frank vroeg of ik wat wilde pakken uit huis en op mijn weg terug moest ik even wachten want er kroop een grote dikke slang voorbij!
De slang was zeker een meter lang en heel dik, het beest had net gegeten. Frank vond het niet een goed idee om het beest rond het huis te laten omdat ze vaak de neiging hebben naar binnen te gaan!
Toen moest de slang er helaas aangeloven en ging zijn kop eraf.
Even later kwam de guard ( de man de 's nachts op de spullen past) voorbij. Hij vertelde ons dat die soort slang giftig is en snel bijt. Toch blij dat de slang weg is.