Het laatste stukje!

Laatste stukje van mijn reis!

Vrijdag 20 Augustus
Lilongwe!

Frank brengt mij naar het vliegveld en helpt met het inchecken en het uitleggen van het systeem op dit vliegveld. Het scanapparaat voor de bagage is kappot! Ik moet met de bagage mee lopen naar de wagentjes die naar het vliegtuig gaan rijden, daar moet ik de bagage open maken en laten controleren. Alles is goed en ik mag de bagage op het wagentje gooien. Na afscheid van Frank te hebben genomen kom ik bij het mannetje dat formulieren uitdeeld met allerlei vragen over het land en waarom je er bent en waarom je weg gaat en nog een aantal vragen. Alles moet worden ingevuld met pen, laat ik nu net geen pen bij de hand hebben! Ik vraag het aan die meneer maar die heeft ook geen pen, Frank ook niet! En als je het papiertje niet invult kom je er niet langs, lekker goed geregeld! Gelukkig komt er een aardige vrouw langs die mij een pen leent, na het invullen komt er nog een man om de pen te lenen. Na de douane vertel ik de vrouw dat ik de pen ook weer heb uitgeleend, samen wachten we op de man met de pen.
Zo komen de vrouw en ik in gesprek, zij blijkt uit België te komen uit het vlaamse gedeelte, dat is toch weer makkelijk communiceren.
Ik vertel dat het mijn tweede keer vliegen is en dat vind ze leuk om te horen.
Samen gaan we naar de laatste check, ook daar doen de scans het niet en moet de tas weer open en word gecontroleerd wat we mee hebben.
Na wat wachten kunnen we naar de bus die ons naar het vliegtuig brengt.
Het vliegtuig is nieuwer dan de anderen waar ik in gezeten heb, het heeft zelfs een touchscreen scherm. Wat ook lekker is is een normale stekker voor de hoofdtelefoon zodat ik mijn eigen kan gebruiken. Ik kijk maar de film unstopable, de beeste film uit de reeks. 
Na een tussenlanding in Lusaka gaat het vliegtuig weer verder richting Nairobi. Ik kan niet slapen in het vliegtuig maar de temperatuur staat behoorlijk hoog en ik maak vele haze slaapjes wat me behoorlijk opbreekt. 
Aangekomen op Nairobi ontmoet ik dezeflde vrouw weer want zij gaat ook naar schiphol. Van haar krijg ik een fles water, daar knap je weer van op zeg!
Na het boarden moeten we een uur wachten tot we in mogen stappen.
De temperatuur loopt flink op in Nairobi!
Eenmaal in het vliegtuig blijken een aantal pasagiers te laat te zijn en moeten we wachten.
In het vliegtuig wordt het zo warm dat mensen er last van krijgen!
De piloot geeft de order om alle deuren in het vliegtuig te openen om het iets aangenamer te maken, maar nog steeds neemt de hoofdpijn toe van de warmte.
Hier dus de oproep voor de mensen die over moeten stappen op Nairobi: Kom alstublieft niet te laat! Laat uw mede reizigers niet lijden!
In het vliegtuig zit ik naast een jongen die ik ook in Malawi had gezien! Hij is ook Nederlander en was in Malawi als vrijwilleger. Gelukkig dat God hem naast mij heeft geplaatst in het vliegtuig anders kon de zit nog wel eens erg saai en lang worden want de televisietjes deden het niet! Ze werden vaak reset maar het mocht niet baten.
Samen praten we de gehele reis over onze ervaringen. Zijn verhalen verbaasde mij en mijn verhalen verbaasde hem. Zo werdt de reis leuk en leerzaam! We delen onze visie op het leven in Afrika in vergelijking tot Nederland. Beiden willen we eigenlijk gewoonhet liefst in Afrika blijven! Hij heeft de reis al vaker gemaakt en verteld mij over de cultuurschok die hij steeds krijgt als hij terugkomt in Nederland. Ik ben benieuwd hoe het bij mij zal zijn!
Op schiphol helpt hij mij nog even op weg en verteld hij mij waar ik heen moet en wat de procedures zijn met paspoort controle en bagage controles bij de douane.
Mijn koffers komen als één van de eerste op de band! Ik geef de jongen die mij geholpen heeft een hand en zeg hem tot ziens.
Per sms ontvang ik het bericht dat ik door de linkerdeur moet gaan, ik neem aan voor mij links en niet voor hen links!
Als ik de linker deur door ga staan mijn ouders ( staat mijn vader maar niet mijn moeder, zij moet helaas in een rolstoel zitten ivm haar benen! Gebed gevraagd svp!), mijn broers, Servie en familie Koning al op mij te wachten! Ze hebben een grote mozambiqaanse vlag mee genomen en staan er mee te zwaaien. Ook hebben ze twee grote helium ballonnen met welkom terug bij zich en een roos!  Na het welkom drinken we nog wat buiten op het terras op schiphol.
Thuis aangekomen is het tijd voor mijn verhalen en fotos, tevens worden de souvenirs verdeeld. Als avondeten krijg ik het maal dat ik al in Afrika moest doorgeven, dikke duitse schnitzel met peperroomsaus, aardappelen en bloemkool in kaassaus! Echt wel even lekker!
In de avond kan ik dan eindelijk slapen, in mij eigen bed! In het vliegtuig heb ik namelijk niet kunnen slapen en was ik in totaal ongeveer veertig uurtjes wakker!
Ik ben nu blij weer  in Nederland te zijn, maar ik verlang al terug naar Mozambique!

Dit is mijn laatse reisverslag voorlopig! Voor meer verhalen en fotos mag je gerust langs komen. Op 30 Augustus ben ik jarig en vertel ik je graag mijn verhaal, kom gerust langs!