De eerste week!

Na eindelijk internet te hebben op mijn Ipad mijn eerste reisverslag vanaf locatie. Frank weet nu hoe je internet op mijn Ipad krijgt, hij heeft drie telecomwinkels en zes telefoongesprekken er aan besteed om er achter te komen dat mozambiqaanen geen idee hebben hoe je ineternet op je ipad moet krijgen. Gelukkig kent hij een zendeling hier die een iphone heeft. Die heeft mij geholpen aan internet!
Op 5 Juli vertrek ik naar Itepela, daar hebben ze bereik.. Als je buiten het dorp op de termietheuvel staat en de wind goed staat!
Kijk al uit naar de reacties, super bedankt door de reacties op mijn vorige verslag!

Dinsdag 21

De dag begonnen om 0:00 in het vliegtuig, kon niet slapen met al dat geschud in die kleine stoel. Om 7:00 geland in Nairobie. Ik had geen idee waar ik heen moest voor de overstap, ik dacht dat het best groot was het vliegveld maar dat viel erg tegen. Alles ging er erg ouderwets aan toe, toen ik het vliegtuig uitkwam stonden er kinderen met bordjes waar opstond welke bestemming welke gate had. Het was één overbevolkte lange stinkende gang op weg naar gate 8. Het was er al erg warm zo vroeg in de ochtend.
Toen ging de reis verder naar Lilongwe, uit het vliegtuig had ik prachtig zicht over de kilimanjaro en het Afrikaanse grondgebied. Het vliegtuig maakte een tussenstop in Lusaka in Zambia. De landing was erg spannend want er was maar één vliegstrip en de wind stond niet gunstig dus het vliegtuig schudde enorm en de piloot moest veel bijsturen. Aangekomen in Lilongwe werden we met de bus opgehaald van het vliegtuig naar de aankomsthal. Er waren twee bussen voor de mensen maar je mocht pas in bus twee als bus één vol zat. Gelukkig stond ik achter aan en zat ik in bus twee die dus nagenoeg helemaal leeg was! Typisch Afrika hoorde ik van Frank later. Bij binnenkomst moest ik een visum aanvragen, gelukkig ging dat zonder problemen. Toen ik de koffers had gehaald moest ik langs de duane en moesten diverse dingen open. Ook de de koffer voor Frank en Sandra die gevuld was met van alles en nog wat oa babykleding, zaden en etenswaar. De duane vroeg wat er in de koffer zat, dat wist ik natuurlijk niet precies, toen ze er in keek en allemaal babykleding zag keek ze een beetje vreemd. Ik heb maar vriendelijk gelachen en mocht gelukkig doorlopen. Frank rende gelijk op mij af, dat scheelde mij weer zoeken tussen al die mensen in de hal. Na diverse politie controles waren we aangekomen bij het huis van een vriend van Frank. Een mooie bungalo met alles wat je ook verwacht in een huis in Nederland. Daniel, zo heet die vriend van Frank, heeft vaak gasten die doorreizen maar ook gasten voor lange periodes. Hij vind het niet leuk om zo groot huis voor alleen voor zichzelf te hebben. Na de tassen daar uitgeladen te hebben heeft Frank mij mee genomen naar de markt. De markt is echt een doolhof met smalle steegjes, soms zo smal dat je er nog maar net doorheen kan. Frank had een travo nodig voor zijn laptop en gingen we opzoek naar een winkel waar ze dat verkopen, veel winkels hebben maar een heel klein assortiment en moet je echt heel veel winkels af wil je vinden wat je zoekt.tijdens onze ronde door de stad zagen we lange rijen met auto's wachtend rond de tankstations. De diesel is op en de mensen hebben gehoord dat er misschien een vrachtwagen met diesel aankomt vandaag. De president heeft namelijk Engeland zwaar beledigd en die heeft al zijn sponsor geld aan Malawi stop gezet, Malawi kan echter niet zonder dat geld.
's avond heeft Daniel ons mee genomen naar een luxe restaurant waar we heerlijk buiten in de avond koelte, naast een prachtige vijver en met live muziek, genoten hebben van onze maaltijd.

Woensdag 22
De reis naar Mozambique van uit Malawi was erg mooi. Lange wegen, dorpen met hutjes van stro en af en toe een stenen gebouw.  De politie heeft veel wegversperringen op gezet, gelukkig hadden ze geen zin om te werken en deed de politie de hekken gewoon open.De wegen in Malawi zijn uit asfalt maar toen we de grens over gingen was het mozambiqaanse stijl namelijk 'dirtroad' erg stoffig! Bij de grens wilden ze Frank laten betalen voor de banden die hij achterin de truck had liggen, dit waren de oude banden, de nieuwe die hij in Malawi had gekocht zaten er al onder. Ze wilden toch geld zien maar Frank zei dat de banden die er nu onderzitten al gebruikt zijn en hij er dus niet voor hoeft te betalen, de grenswachter liet ons maar gaan met de reden 'je wilt toch niet betalen' . Had Frank toch weer geld bespaard.

Donderdag 23
Frank geholpen met schaven van de planken voor zijn tafels.
's avonds Chima geten dat is een soort maispap maar heel dik, elke mozambiqaan wil dat elke dag eten het liefst drie keer per dag! Een dag zonder chima is een dag niet gegeten. En nee, het is niet super lekker. Er zit namelijk helemaal geen smaak aan. Er zijn veel zendelingen geweest die het recept hebben aan gepast zodat er wat smaak aan kwam, maar dat wordt gezien als een zware beledeging...Don't mess with the chima!
De gehele vis die er bij geserveerd werd heb ik overgeslagen. Vissticks vind ik al erg, laat staan de dode vis op mijn bord.

Vrijdag 24 juni,
Samen met Frank heb ik gewerkt aan zijn tafels. Deze zijn bestemd voor het trainingscentrum. Frank heeft stalen frames gekocht waar hij de houten delen op kan bevestigen. Samen hebben we moeten puzzelen om te kijken at de beste en stevigste manier is. In totaal hebben we één hele tafel gemaakt!
's middags gingen we naar het Yao forum, dat is een groep zendelingen uit diverse organisaties die met de Yao werken. Deze samenkomst ging over hekserij. Het was erg leerzaam. Ian, die de groep leid, weet erg veel over de Yao en heeft het eerste Yao-Engels woordenboek geschreven en nog vele andere boeken. Leuk was dat er een handout werd uitgedeeld met het onderzoek van Erwin van de Meer uit Malawi. Erwin en Laura steun ik ook door middel van een finacieele gift.
's avonds nog even langs de werkplaats waar de generator gemaakt word, maar helaas had de beste man er nog niets aan gedaan. Als je er niet bij blijft gebeurd er weinig. Het avond eten bestond uit rijst met kokos en daarbij aardappels met kipkluifjes ook was er een bak met de rest van de kippen met oa kippenkoppen, het laatste heb ik maar even overgeslagen.

Zaterdag 25 juni 2011
Mozambique, Lichinga

Vandaag heb ik een mozambiqaan geholpen met het vrij maken van zijn veld.
Het was vroeg opstaan 5:30 om hem en zijn zusje te helpen met het kappen van de bomen. Alle bomen moesten om om plaats te maken voor zijn maisveld. De bomen die om gingen werden ontdaan van takken en in stukken gehakt. Zo konden de bomen verkocht worden. Om 11:00 waren de handen van Frank en mij kapot en waren we behoorlijk moe, de mozambiqanen echter droegen nog even het hout weg op hun hoofd. Frank en ik moesten de stapel met vereende krachten optillen om het vervolgens op zijn hoofd te zetten. Het was enorm zwaar, zeker na al het harde werk. Normaal moeten ze dan nog flink wat kilometers lopen, gelukkig waren we met de auto van Frank. 's avonds bij vrienden van Frank en Sandra langs en een gezellige avond gehad. frank had lasanja gemaakt, een echt feestmaal!
' s avonds kwam Frank er achter dat er een beestje in zijn teen zat, iets wat hier vaker gebeurd. Het beestje kan je dan door de nagel heen zien eten van je teen en eitjes leggen. Gelukkig was Frank op tijd en kon het beestje nog weg halen voordat het onder zijn nagel zat.

Zondag 26 juni 2011
Lichinga.
We gingen vandaag om 10:00 naar de kerk en kwamen er om 13:15 er weer uit! Frank had de auto vol met 13 mensen! ( nee het is geen busje maar een pick-up).
 Het was een speciale dienst voor alles wat met zending te maken had. Zo waren alle zendelingen uit de stad uitgenodigd en ook de diverse kerken uit de buurt. Toen de dienst begon werden alle belangrijke mensen met naam en toenaam benoemd, het duurde zeker twintig minuten! Alle pastors zaten op het podium op V.I.P tuinstoelen. De zaal was ingedeeld in diverse groepen, zo mochten de blanke mensen en de leiders van de groepen niet bij de groepen zitten op de houten banken maar op de plastic tuinstoelen vooraan. Helemaal vooraan waren de tuinstoelen bekleed met doeken, die waren voor de vrouwen van de pastors, de burgemeester en andere belangrijke mensen.
Iedere groep die er heen ging had een eigen muziekuitvoering gemaakt. Het was erg mooi om te zien hoe elke bevolkingsgroep zijn eigen dans, taal en muziek had. De groep waar ik mee was van de DTS had een lied dat over alle naties van de aarde ging en tijdens het nummer kwamen alle landen en bevolkingsgroepen aan de beurt die er aanwezig waren, die moesten dan een eigen dans laten zien. De hele zaal deed lekker mee.
Na de dans werden alle zendelingen gezegend, ook ik werd naar voren geroepen.
Om 12:00 begon de preek, Frank vertaalde het voor mij vanuit het portugees. Frank zei steeds na een paar zinnen: ' het zelfde als net'. De spreker herhaalde bijna alles wat hij zei, als ze dat bij ons in de kerk in Nederland doen zal iedereen raar kijken want één keer is genoeg.
Na de preek kwam de aftiteling, alle belangrijke mensen werden nogmaals met naam en toenaam benoemd. Toen de zegen werd mee gegeven konden we gaan, van voor naar achter lopen ging erg traag want veel mensen moesten toch echt even mijn hand schudden! Toen weer met 13 mensen in de auto terug.